Bir veba busesiymiş giderken bıraktığın...Kim bilir bende hangi yaralını öptün bana ait sandığın? Bu ayrılık ne iyileştirdi ne öldürdü...Beni ağlattı,seni güldürdü. Şimdi benim anı diye sakladıklarım, senin çoktan unuttukların... Bak, sabah olsa bile içim hala gece. Bilmiyorum bu acı kaçıncı. Senin olmadan sana solmak yok mu? Işte o çok acı.
Gözündeki damlalar, içimde kuduran nehirlerin zerrecikleridir. Gidişin öğretti bana; bazı aşklar aşka ihanettir!
Ben ağlarım içten ve sessiz; sen, sana suskun sözlerimi gözlerimden iç. Her ayrılık her yarada aynı kanamazmış diyorum, derdimi dillendiriyorum; anlayan dinlemiyor, dinleyen anlamiyor. Yine ağlıyorum, yine kanıyorum. Soranlara gözlerden akar kalbin kanı diyorum.
Keşke hayatının romanını yazarken beni kalem diye kullanmasaydın! Kaderimiz elimizde değil, alnımızdadır. Sen yazının izi mi kalır? Elbette yerimi başkaları alır.
Sana duyduğum aşk en sevdiğim yanılgıydı. Yine de verdiklerimi geri almam ben. Çünkü senin karşılık bekleyerek verdiğin aşk, benim sana armağanımdı. Bunca susmandı beni bunca konuşturan. Susmak da yalan söylemekmiş bazen. Zamanında ben de sussaydım, şimdi bu kadar konuşmak zorunda olmazdım.
Seninki günümüz aşkı, yenisini bulunca geçer acısı. Korkmana gerek yok! Benim o, sessiz telefonların en yanlış numarasi. Görmek istediğin kişi olamadım, istediğini göre bilirsin artik. Söyle, kimin hatasıydın sen; bedeli bana ödetilen!
Yaralarıma basmadan gidebilecek misin? Gitmekle içimdeki yanğını söndürebilecek misin? Aşktan yanmışa sönmek ne çaré... Âşık ne olduğunu düşünendir, ne olacağini değil be!
Içinde umut olmayan bir günü ayakta tutan tek şey, içinde umut taşıyan bir yarındr. Hayat bana '' Yeni bir başlanğıç, yaptığımız en büyük hatadan sonra başlar'' dedi. Geçmiş beni kirletmiş olabilir... Ama daha önümde tertemiz bir gelecek var m. Veba busen seni kazanan yapsa da bazı yenilgilerin içinde kaybetmekten cok daha fazlası var. Yaptıkların, bitmeleri başlamalara çevirebilmeyi öğretti bana. Bilmeden çok şey kattın hayatıma. Cok teşekur ederim sana.
Güzellik, bakmayı bilen gòzdedir sevgilim. Artik kendime layık olanı seçebiliyorum sayende. Bir insanin gözlerine bakıp, kalbini görebiliyorum her seferinde. Eskisi gibi değilim. Neden mi senden çok daha öndeyim? Herkesin, dünyası kendi gördüğü kadardır sevgilim. Sen önüne bakarken, ben uzakları ezberledim. Sen olup bitenlerle ilgilenirken, ben olmayanın izindeydim.
Çivi çiviyi sökermiş, yalnızlığı kanatan hüzünlü şarkılar, yalnızlığa iyi gelirmiş. Işte be bu şekilde hayata karşı direndim. Keşke bana akıl vereceğine, aklımı alacak kadar beni sevseydin. Ben bir çocukluk edip büyüdüm işte! Sen büyümüşsün ama doğmamışsın bile!
Ben, senin doğrundum sevgili. Ötekiler gelip geçerdi. Sen doğru olanı değil, geçerli olanı seçtin. Terk etmek kazanan olmaya yeter zannettin.
Bana, bir veba busesi bırakıp gittin; bak şimdi yerini başkaları aldı. Bu aşkın vebası sende, busesi bende kaldı. Seçtiğin yolda sana mutluluklar diliyorum. Unutmak alışmaktır. Unutursun demiyorum... Ama alışacaksın biliyorum.
