დროა ჩემი უბადრუკი ცხოვრება დასრულდეს.
სააბაზანოსკენ მივრბივარ და შიგნით ვვარდები.
ჯაკუზს ვავსებ ბოლომდე და მუქი უძირო თვალებით,გამჭვირვალე სითხეს ვაშტერდები.ჯაკუზში ჩავდივარ და ცოტა ხნით შავ ჭერს ვაშტერდები.
- ჯონგინ უკვე დროა მორჩე - საკუთარ თავს დავუწყე საუბარი.
- 1 - სუნთქვას ვიკავებ და თავს წყალში ვყოფ.
- 2 - გულში ნელნელა ვითვლი.
- 3.
- 4.
- 5.
- 6.
- 7 - ვგრძნობ რომ ნელნელა ფილტვები წყლით მევსება და ჰაერი არ მიეწოდება სასუნთქ ორგანოს.
- 8 - უკვე ნელნელა გონებას ვკარგავ და სხეულში ძალა მერთმევა.
- 9 - თვალები მეხუჭება და გონებას საბოლოოდ ვკარგავ.
Author's POV
მუქი შეფერილობის სხეული გაყინულ წყალში გაუნძრევლად წევს.
უკვე დიდი ხანია იქ არის და მის ფილტვებში წყლის გარდა არავითარი სახის ნივთიერება არ მოხვედრილა.
მისი ოქროსფერი თმა წყალში ნაზად ირხევა აქეთ-იქით.
ტუჩები გაყინვოდა და სულ დალურჯებოდა.
თვალებიდან შავი ლაინერი ლოყებისკენ წასვლოდა და მისი ისედაც მუქი კანი უფრო გაეუქმებინა.
სხეული მთლიანად ლურჯი და გაყინული არის წყალში.
და ამ დროს სად არის დაბალი გულისტუჩება ბიჭი?
ბიჭი რომელმაც წინა ღამით ეს ულამაზესი სხეულის მქონე პიროვნება გაანადგურა.
ამ ყველაფერის მიზეზი მხოლოდ ისაა.
მხოლოდ ის დაბალი ბიჭი,რომლის გამოხედვაც კი დასწვავდა ნებისმიერს.
ქიმ ქაიმ დანაშაული ჩაიდინა მის მარწყვის ტუჩებზე უარი რომ თქვა.
მაგრამ ახლა რა მნიშვნელობა აქვს...ის სრულიად გაყინული ცივ აბაზანაში წევს და არ შეუძლია ისუნთქოს.
YOU ARE READING
one and only
Fanfictionთუ დაგაინტერესათ უბრალოდ მომყევით ...და დანარჩენს ფიკის კითხვის პროცესში გაიგებთ