Avengers Preferences (NL)

Ontmoeting

Ff voor de duidelijkheid.
Als er (Y/N) staat dan kan je daar je eigen naam invullen. (Your Name)

~Steve~

Je pakt je boodschappentas en loopt de deur uit. De supermarkt is maar vijf minuutjes lopen. Terwijl je over straat loopt valt je wat op. Wat is het toch stil? Dan hoor je wat gerommel in de verte en je kijkt omhoog. Is dat een drone? Het zat je niet zo lekker. Je hebt wel vaker een drone gezien en er was niks mis mee, maar er is niemand op de straat te bekennen. En dat is toch wel vreemd. Je loopt verder naar de supermarkt en houd ondertussen de drone goed in de gaten.
Als je bijna bij de supermarkt bent is de drone zo dichtbij dat je kan zien dat er iets onder hangt. Een soort camera of zo? Nee, het is iets anders. Als je je ogen samenknijpt, zie je het. Het is een soort pistool. Nog voordat je beseft dat er een pistool onder een drone hangt, richt de pistool naar jouw hoofd. Opeens springt er iemand voor je op de grond. Tussen jou en de drone. Dan klinkt er gekletter. Als metaal op metaal. Je kijkt verschrikt op en ziet dat de man een schild voor zich houdt en zo jou en zichzelf beschermd tegen de kogels. Hij heeft een donkerblauw pak aan met witte strepen. Zijn honingblond haar zit een beetje in de war. Hij draait zijn hoofd naar je om.

"Wat doe je? Zoek dekking!"
Snel ren je de winkel binnen die wel open is maar nogal leeg. Nou, helemaal leeg. Je kijkt naar buiten en ziet de man zijn schild gooien. 'Wie góóit er nou een schild?' Dacht je. Totdat het schild de drone raakte. De drone tuimelde naar beneden.
De man draaide zich om en keek de winkel onderzoekend binnen. Je zag nu ook dat hij een witte ster op zijn uniform had. Zijn blik kruiste met die van jou en hij liep de winkel binnen.

"Wat deed je daar zo op straat?" Vraagt hij.
"I-ik ging even boodschappen doen." Stamel je.
"We hebben iedereen geëvacueerd binnen een straal van tien kilometer. Het is hier veel te gevaarlijk. Ik ben Steve, trouwens. Steve Rogers."
"(Y/N)." Zeg je.
"Kom, ik neem je mee naar een veilige plek, (Y/N)."

~Tony~

Je deed je oortjes in en trok je T-shirt nog even recht voordat je het huis verliet om te gaan hardlopen. Er liep een mooi park hier in de buurt dus ging je daar naartoe. Het was er best rustig en dat vond je best fijn. Niet iedereen hoeft je te zien zweten.
Morgen moest je weer aan het werk in de garage. Je hielt er van om altijd ergens mee bezig te zijn en had dat verwerkt in je baan. Auto en motor reparatie.
Na een half uur laat je je uitgeput op een bankje neerzakken. Je ging zo nog wel verder maar je nam even lekker een pauze. Je deed je oortjes uit en genoot van de ritselende blaadjes en fluitende vogels. En zo zat je nog even.

"Lekker hè, hier zitten luisteren naar de vogels en even rusten."
Je doet je ogen open en kijkt een man met bruin haar en een gestileerde baard aan.
Je knikt als antwoord. Dan zie je opeens dat achter het shirt van de man iets blauws gloeit.
"Wat is dat?" Vraag je terwijl je er naar wijst. Snel sla je je hand voor je mond. 'Waarom moest ik dat nou weer vragen?' Dacht je.

"Dat is mijn Arc Reactor. Het houd granaatsplinters uit mijn hart." Zegt hij lachend.

"Je hebt een machine gemaakt die granaatsplinters uit je hart houd? Hoe krijg je dat ooit voor mekaar? Ik bedoel, je moet erg slim zijn voor zoiets. Ik maak alleen maar motoren en auto's weer heel. Jij zorgt er gewoon voor dat je niet dood gaat, dat is heel wat."
De man lacht. "Ik ben Tony," zegt hij dan. "Tony Stark."
Je lacht naar de man. "Ik ben (Y/N). Leuk je te ontmoeten."

~Bruce~

Je loopt over straat richting je appartement. Je was net naar de bakker geweest om wat broodjes te halen voor morgenochtend. Als je richting huis loopt zie je twee mensen ruziën. Een man met zwart haar en een brilletje en nog iemand met blond haar.