"ဒီမွာ......ဒီမွာ"
"ဗ်ာ"
"ရွင္က...ခြန္းသ လား"
"ဟုတ္ပါတယ္...ဗ်...ကြ်န္ေတာ့ သိလို႔လား"
ခြန္းသ အျပံဳးေလးနဲ႕ ေမးလိုက္တယ္။
ဒီေန႕မွ သင္တန္းတတ္ရင္း လွည္းတန္းကို သူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္ ဝတ္သားထုတ္ထိုး လာစားျကျခင္းျဖစ္သည္။
မိန္းကေလးက သင္တန္းကေတာ့ မျဖစ္နိုင္။ သင္တန္းတတ္တာ ခုမွ တစ္ရက္ဘဲ ရွိေသးတာ အဲ႔တာေတာင္ သြားမတတ္ရေသးဘူး။ အသိမိတ္ေဆြလဲ မဟုတ္
ကိုယ့္သိေနလား...ဆိုေတာ့လဲ
ကိုယ္က cele ေတ်ာက္လဲ မဟုတ္ဘူးေလ။
ပုခံုးပုတ္ပီး ေမးတာမို႔ အံ႔ႀသမိတယ္ ဘယ္မိန္းကေလးက
အဲ႔လို ႏႈတ္ဆတ္မွာလဲ။
ခုျကည့္ေလ ေမးလာတဲ႕ မိန္းကေလးက ေျကြရုပ္ေလး အတိုင္း လွရက္တာ။ ကိုယ့္တရင္းတနွီး ေမးတာဆိုေတာ့ မာန္တတ္ခ်င္လာတယ္ ။ မာန္မတတ္နိုင္ရိုးလား ကိုယ္ေဒြ ဝိုင္းကို လူေတြက ဝိုင္းျကည့္ေနႀကတာ(မိန္းကေလးကို ျကည့္တာ ေျပာပါတယ္)
"ေျသာ္......ရွင္က......ခြန္းသကိုး......"
"ဟုတ္......ဘာကိ.........''
"ေျဖာင္း"
စကားမဆံုးေသးခင္......
ေျမာက္တတ္လာတဲ႕ လက္တစ္ဖက္
က်ိန္းစက္သြားတဲ႕ ပါးျပင္
သူမယံုနိုင္သလို မိန္းကေလးကို ျကည့္မိေတာ့......
ရြံ႕ရွာစက္စုတ္တဲ႕ အျကည္..ေတြနဲ႕
''ခင္ဗ်ား.........ဘာလုပ္တာလဲ...''
ပထမဆံုး အသိဝင္လာတဲ႕ သူရိန္က ေမးလိုက္ခ်င္းျဖစ္သည္။
"ဟား....ဟား...ဟား..."
"ဘာလုပ္တာလဲ......ဟုတ္လား...ပါးရိုက္တာေလ
ဘာလဲ မျမင္လိုက္လို႕လား...ျပန္ရိုက္ျပမယ္ေလ..."
"ခင္ဗ်ား...ခင္ဗ်ား"
သူရိန္ ေျပာလဲ ေျပာ ေကာင္မေလးနား ကပ္သြားတာမို႕
ခြန္းသ အလ်င္အျမန္ လက္လွမ္းဆြဲလိုက္တယ္။
သူရိန္လင္း ဆိုတာက မဟုတ္မခံ...
မိန္းကေလး ေယာက်္ား နားလည္တာ မဟုတ္ဘူး......
သူငယ္ခ်င္းထိ ဓားျကည့္ဆိုတဲ႕ လူမ်ိဳး......
''သူရိန္''
ခြန္း သူရိ္န္ကို လက္ကာျပရင္း စိတ္ကို အတည္ျငိမ္ဆံုးထားကာ
"ဒီမွာ......မိန္းကေလး က်ြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို သိလဲမသိဘူး ျမင္လဲ မျမင္ဖူးဘူး ခင္ဗ်ား ထိခိုက္ေအာင္ လဲ က်ြန္ေတာ္ ဘာမွ မလုပ္ဘူး..."
YOU ARE READING
လြန္
Fanfiction"ၾကမ္းတမ္းလြန္းတဲ႔ လမ္းေတြကို အခ်စ္ေတြနဲ႕ ျဖတ္သန္းသြားမယ္ေလ......... ဘယ္လို အရာေတြဘဲ ရွိရွိေပါ့ ဒီအခက္အခဲေတြရဲ႕ အလြန္မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အခ်စ္အိမ္ေလးရွိေနတယ္...ဦး" "မင္း ထင္သလို...မဟုတ္ဘဲ...အဆုံးသတ္မွာ နွစ္ေယာက္လံုး နာက်င္ေနမယ္ဆိုရင္ေကာ...
