1.Bölüm

210 63 53
                                    

31/12/2014
Gecenin karanlığında merdivenlerden çıkarken botlarının oluşturduğu ses etrafta yankılanıyordu. Bir kaç basamak sonra çatı katına vardı.

Burayı sevmesinin tek nedeni insanların pek uğramadığı bir yer oluşuydu. Hatta hiç kimse gelmezdi buraya ve yılbaşı gecesi olduğu düşünülürse zaman sakin geçecekti .

Sessiz,sakin,huzurlu...

Bacaklarını göğsünde birleştirerek sırtını yasladığı duvarın soğukluğu iliklerine kadar işlerken gökyüzünü izlemeye koyuldu.

Gökyüzü...Huzurlu olan tek yer. İnsanlardan, onların saçma sapan davranışlarından uzak...

Bir ses gelince irkilerek etrafına bakındı. Kimseyi göremediğinde yanıldığını anlayıp döndü önüne .

Gerçekten geliyordu. Ayak sesleri...

Burayı tek bilen kişiler Yugyeom  ve Namjoon'du. Onun haricinde hiç kimse gece vakti terk edilmiş bir eve girmek istemezdi. Yani en azından  o öyle düşünüyordu.

Gelen kişi yanına oturduğunda tavırlarının çok rahat olduğunu fark etti. Her ne kadar yokmuş gibi davransa da merak ediyordu.

Kimdi o?

Neden buradaydı?

Yalnız hissettiğinden mi?

Hayır,bu neden yalnızca Jimin'e ait
olabilirdi.(!)

Bir kaç dakika süren sessizliği merakına yenik düşüp bozacakken çocuğun sesi kulaklarını doldurdu.

"Huzur veriyor , öyle değil mi?"

Yüzüne anlamsız bir ifadeyle baktığında onu biraz inceleme fırsatı buldu.

Gece gibi siyah saçları soluk beyaz teniyle bütünleşiyor, koyu kahverengi gözleri gökyüzünü hapsediyormuş gibi bakıyordu.

Ona dönüşüne karşılık vermeyerek gözlerini odak noktasından ayırmadı ve konuşmaya devam etti. Ses tonu Jimin 'in içini ısıtıyordu. Uzun süredir biriyle sohbet etmediğinden olmalıydı.

"Gökyüzü...Huzur veriyor."

"Öyle, insanlardan uzak."

"Onların seslerinden."

"Dertlerinden."

"Her şeyden."

Bunu söyledikten sonra hızla döndü.Bakışları buluştuğunda ise dudaklarını araladı.

"Adım Yoongi."

Gülümsüyordu.Hayır büyülüyordu.

Genç ona şaşkınca bakarken soran bir ifade kapladı yüzünü ve gülümsemesini genişletti.

Havai fişek sesleri yeni yıla girildiğini haber verirken elini uzattı.

"Min Yoongi."

Genç adamkendisine uzatılan eli beceriksizce sıktı.

"Jimin."

Kafasını anladığını belirtmek için salladı ve ayağa kalktı.

Bir kaç adım attıktan sonra vücudu sabit kalacak şekilde yavaşça çevirdi kafasını. Dudakları yukarı doğru kıvrıldı ve yine yüzünde o harika gülümsemesi belirdi.

"Hoşçakal,Jimin.Seni tekrar görmek dileğiyle."

SACRIFICE -Yoonmin-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin