Optimum Academy

The Royal Comeback

Winter's POV

"You may now take-off from the airplane." Rinig kong sabi ng isa sa flight attendant kaya naman agad akong tumayo at bumaba sa airplane.

The time when my foot step on the ground, I knew that I'm already home. Dito ako lumaki hanggang sa mag-five years old ako.

Kinuha lang naman kasi ako ni lolo para nga i-train because of the threats we get. Actually hanggang ngayon may natatanggap pa rin naman kaming mga threats. Sa katunayan, mas lalo pa nga itong dumami. Pero hindi naman na sila lolo nag-aalala sakin.

Bakit pa sila mag-aalala kay Winter Sheen Abernathy? Just for your information, I'm the queen so if you dare to mess up with me, be sure that you're ready to go to hell.

I am 18 years old yet single. Hindi naman 'yon problema eh. Infact, I am happy at proud na single pa ako. Aba, sa panahon ngayon, konti nalang ang kabataang wala pang boyfriend no.

Oo, bata pa ako pero I can handle myself and the whole gang. I'm their leader and the heiress of the Mafia society so what do you expect? Umpisa palang, kahit hindi sabihin ng mga magulang ko, alam ko naman na they trained me for that position.

I don't want to be in that position though. Sa katunayan nga, I want to be normal. Normal as in yung karaniwang teen ager. Yung ang problema lang sa buhay ay 'yung grades, kung pano makakapunta sa parties, kung anong susuotin, kung paano mapapansin ni crush at kung ano-ano pa.

Ako kasi, ang mga pinoproblema ko ay kung paano papatyin ang kalaban, kung paano ko magagawa ang missions, kung paano ako magiging leader sa gang ko and such problems connected with the Mafia Society. Hindi din ako nag-aral sa normal na high school dahil home-schooled ako.

So, I'm taking this opportunity to live the life I wanted to. More about myself? Mabait ako oo basta mabait ka din sa akin. Ayoko ng masyadong maarte. Baka kung ano pang magawa ko sa kanya na hindi maganda kawawa lang.

Ayoko din ng may nag-aaway... Na hindi ako kasama. Dapat kapag may bakbakan, lagi akong kasama. Kung hindi ay magwawala ako at ang buhay niyong lahat ang manganganib. Sayang naman diba? Edi walang nanalo nun kung pati buhay niyo mawala. Tss.

Okay, enough with the introductions. As I walk outside the airport, I've seen so many bodyguards. Ugh. I really hate bodyguards. Nakakairita.

Nang mapansin naman nila ako, agad silang nagmamadaling lumapit sa akin at kinuha ang dala kong maleta. Nag-agawan pa sila nung kasama niya. Mukhang mga timang lang.

Iniwan ko na sila do'n at pumunta sa kotseng itim na napapalibutan din ng mga bodyguards. It is the newest model of ferarri. Hindi pa man ito nailalabas ay nabili na agad ni lolo. He really knew my style kaya nga love na love ko yun eh.

Binuksan ng driver ang pintuan ng backseat pero pumunta ako sa driver's seat. "Ma'am ako na po ang--"

Hindi naituloy ng body guard ko ang sasabihin niya nang putulin ko ito. "I have my license. Sabihin mo kila mommy na pumunta ako sa mall para mag-shopping." Sabi ko sa driver at agad na hinablot ang susi na hawak niya.

Aangal pa sana siya pero binuksan ko agad yung pinto ng driver's seat at agad na umupo. Wala na siyang nagawa dahil dun. Aalis na sana ako ng may mapansin ako. "Don't. Follow. Me." May diin kong saad nang mapansin kong may balak pa silang sundan ako.

Agad kong sinusian ang bago kong baby. I drove fast but the fucking traffic blocks me.

Fuck. I really hate traffic.

I immediately find a way out of that fucking traffic.

I am just new here so I don't really know where can I go. I suddenly regret why I left my drivers there. Ugh. Stupid.