prologue

71 5 0
                                    


Run and Hide
written by: icedkoffeee

PROLOGUE

The sound of vehicles echoed to my earphones as my feet led me the way. I was extremely tired today. My butt cheeks are aching dahil sa pagupo ko ng kung ilang oras. Kapag talaga nagkita kami ng kapatid ko, masasabunutan ko ang kilay nya.

My stomach growled from hunger as my eyes instantly pierced towards a familiar food shop.

"Subway!" Otomatiko akong napasigaw sa tuwa nang Makita ko ang paborito kong fast food. The bell chimmed and the girl on the cashier greeted me with a smile.

"One subway melt please! Large coke zero and chocolate chip cookie." The cashier girl repeated my orders to confirm it as she punched it on the computer.

"Three thousand five hundred won, ma'am." I paid my order and once again, sat on a chair near the window.

8:30PM na. Supposed to be dapat nasa unit ko na ako at pachill-chill nalang dahil may pasok na ko bukas but here I am, dying from hunger just to fulfill my dear sister's wish. Im such a good sibling, right?

Kinuha ko sa bag ko ang isang photo album. Nope, hindi ito yung ordinaryong photo album na makikita nyo sa isang bahay. Its an album from the rookie kpop boy band called Born To Slay.

Nung nalaman ng kapatid kong pupunta akong Korea dahil isa ako sa limang napili na magrepresent ng school ko and ng Seoul Internation Academy's exchange student partnership , instead of congratulating me first, she immediately shoved the album in my face and asked me to get this book or album whatever she call it, signed by the members.

Of course, I will not do that but that filthy sister of mine blackmailed me! Goodness gracious. Hindi ko maimagine na nagpablackmail ako sa nakababatang kapatid ko. Pano ba naman, classmate nya yung kapatid ng long-time crush ko at sinabi nyang ilalaglag nya ko sa kapatid ng crush ko kapag hindi ko pinapirmahan yung album na iyan.

Damn it, I shouldn't have let her know that Im going here. I should have just surprised her like "surprise bij, Im going to korea, you ain't hehe!" but it's too late. Ngayon, ubligado pa kong bilhin lahat ng gusto nyang ipabili sakin dito at yun nalang daw ang regalo ko sakanya para sa 15th birthday nya.

My thoughts were interrupted when my order came. I could see the melting cheese from the sandwich's wrapper. With watery mouth, I unwrapped it and sniffed it first like a k-9. Hmmm! I love cheese.

I closed my eyes before taking a bite para lasapin ang bawat kagat ko sa tinapay. Mas masarap kasi ang pagkain kapag damang dama mo bawat kagat. The bread's head was a few inches away from my mouth when I felt the chair infront of me moved.

Isang lalaking naka all black na damit, naka beanie at naka shades---which I find weird dahil gabing gabi na, naka shades pa sya---ang naupo sa table na para bang magkakilala kami. Napansin ko rin ang napakalaking travelling bagpack na nasa likod nya at hingal na hingal sya na para bang hinabol sya ng kung anong mabangis na hayop.

"Who the hell are you?" the first words that escaped in my lips.

"Shh!" Mabilisan syang tumungon nang biglang nagchim ang bell sa pintuan, kasabay ang pagpasok ng limang lalaking naka suit and tie ng kulay itim. Kapansin-pansin din ang malalaking pangangatawan nila. Bouncer ba 'tong mga to?

They spoke in Korean, that's why I couldn't understand what they are saying pero palinga linga sila na para bang may hinahanap.

"Are they still there?" the guy sitting across from me asked quietly. Wow, spokening dollar si kuya. Foreigner ata 'to.

"Pardon?" Surely, Im not deaf but I just couldn't understand what's going on! Ano ba tong lalaking nakaupo na to? Wanted ba to dito?

Bago pa sya makasagot sakin ay napatingin ang isang Men In Black sa kinauupuan naming at mabilisan akong tinuro. Nanigas ako sa kinauupuan ko.

"RUN!" Napakabilis ng pangyayari. Dahil naestatwa na ako sa kinauupuan ko sa kaba nang ituro ako ng Men In Black na yun, bigla nalang akong hinaltak ng lalaking 'to palabas ng Subway. Nataranta ang lahat nang Makita nilang hinabol kami palabas ng fastfood.

I looked back and the last thing I saw was my poor sandwich and the ham and cheese squeezing out because one of the men in black accidentally stepped on it.

Run and HideWhere stories live. Discover now