" အိမ္ေရွ့စံ ကေခ်သည္ ေရာက္ေနပါျပီ "
အိမ္ေရွ့စံရဲ့ အေဆာင္ေရွ့ကေန ကံုးကံုးဟာအမွာ
ေတာ္ပါးလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ အထဲကေန ေယာက်္ား
တစ္ေယာက္ဟာ ထရန္းကိုဝင္လာဖို႕ေျပာသည္
ပန္းနုေရာင္ကႏႈတ္ပန္း ဖိနပ္ေလးကို အသာအယာ
ခ်ြတ္ကာ အိမ္ေရွ့စံအေဆာင္ထဲကို ထရန္းဝင္လိုက္
တာနဲ႕ သလြန္ေပၚမွာထိုင္ေသာ လူဟာ အိမ္ေရွ့စံ
ဟု ထရန္း ထင္လိုက္သည္ ~ ထို႕ေၾကာင့္ ထရန္း
ဟာ ထိုလူအေရွ့မွာ ပန္းပြင့္ေလးတစ္ပြင္ ေၾကြက်
သလို ထိုင္လိုက္ကာ အလွပဆံုး ျပံဳးလိုက္သည္ ~
" ထရန္းခုန္း ပါ အိမ္ေရွ့စံ "
" လွတယ္ အရမ္းလွလြန္းလို႕ ကိုယ္ေတာ္ဘယ္
လိုတင္စားရမွန္းမသိေတာ့ဘူး "
အိမ္ေရွ့စံ ဟာ သူ႕ေရွ့အေရွ့က ထရန္း ကို ၾကည့္ရင္း
သူ႕ဘဝမွာ ဒီလိုလွပတဲ့မိန္းကေလးနဲ႕စံုရတာ ကံ
ေကာင္းလြန္းသည္ဟုေတြးေနသည္ ~ ထရန္းဟာ
ရွက္ျပံဳးေလး ျပံဳးကာ အိမ္ေရွ့စံ အနီးကို ပိုျပီး နီးကပ္
ေအာင္သြားလိုက္သည္ ~
" အို ေျဖးေျဖးေပါ့အရွင္ရယ္ ထရန္းက ဒီည အ
ရွင့္အတြက္ပဲ မွတ္လား ? "
ထရန္းက သူ႕ကိုဆြဲဖက္လိုက္ေသာ အိမ္ေရွ့စံ ရဲ့မ်က္
နွာကိုၾကည့္ရင္း ခပ္ညဴညဴေလးေျပာလိုက္သည္
ေယာက်္ားပီသသည္ထက္ ေခ်ာသည္ဟု ေကာက္
ခ်က္ခ်ရေသာ အိမ္ေရွ့စံဟာ သူ႕ရဲ့ ခပ္က်ယ္က်ယ္
ရင္အုပ္ေတြၾကားထဲ ထရန္းကိုယ္ေလးကို မညာ
မတာ ေပြ႔ဖက္ရင္း အေပၚရံု အဝတ္ေလးအား
ေျဖခ်လိုက္သည္
" အရွင္က စိတ္ေလာလိုက္တာ ထရန္း~ကတာ
ၾကည့္ပါဦး ~ "
" ကိုယ္ေတာ္ မင္းကတာ ၾကည့္ခ်င္လို႕ ေခၚလိုက္
တာမဟုတ္ဘူး "
ထရန္းဟာ စိတ္ထဲကေန ေယာက်္ားေတြက တဏွာပဲ
စိတ္ဝင္စားသည္ဟုေတြးေနမိသည္ !! သူမ ၾကံဳဖူး
ေသာ ေယာက်္ားေတြ နဲ ့ အိမ္ေရွ့စံဟာ ရုပ္ရည္ေလး
သာတာကလြဲရင္ ဘာမွထူးျခားမေနပါ ~
ထရန္းဟာ အိမ္ေရွ့စံရဲ့ လက္ထဲမွာ ရုန္းကန္ျခင္းမ
ရွိပဲ ဝတ္ရံုေတြကို တစ္လႊာျခင္းစီ အခြာခံေနရသည္
နွာမြန္ေနေသာ က်ားၾကီး အိမ္ေရွ့စံကေတာ့ ထရန္း
ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးကို ပြတ္သက္ကာ ~ လက္က်န္
အတြင္းခံအထိ ဆြဲကာ ခ်ြတ္လိုက္သည္ ~ နွင္းလို
ျဖဴေဖြးေနေသာ အသားအရည္ဟာ အနီေရာင္ သလြန္
ျဖင့္ သိပ္ကိုလွပလြန္းေနသည္ ~ ပန္းနုေရာင္ရင္သား
ေတြဟာ ျပည့္တင္းကာ ဂ်ယ္လီေလးတစ္ခုလို စုတ္
ယူ သံုးေဆာင္ခံေနရသည္
