back then..

48 2 0
                                    

it's been three weeks nang maging mgkaibigan kami ulit ni jackson..umiiwas saken si jake kaya hinayaan ko nalang siguro talagang gusto nyang maging malapit ako kay jackson..

maybe ..

baka ..

siguro...

ewan...

bahala na.. 

mukhang masaya naman sya kay tina kaya siguro dapat maging masay na din ako .. bestfriend lang ako.. at alam kong hanggang don na lang yon.. ako lang naman tong ilusyonada masyado.. 

 ang totoo nyan eh sa loob ng tatlong linggo eh matyaga akong nililigawan ni jackson..

oh diba . sawi man sa best friend ko eh wagi naman sa heart trob ng school..

love life din ako pag may time .. si jackson nga eh..

nung araw na niyaya nya akong magdate kami na hindi pala sya ang kadate ko eh .. noon din naging sila ni tina.. kaiinis..

nung araw na nadurog ang puso ko sya namang kinatuwa nitong si tina.. tss..

kababata din namin si tina at ang alam ko nga eh .. na arrange na ang kasal nito di ko noon iyon pinapansin .. yon pala kay jake naka arrange badtrip.. nalaman ko yon kay jackson..

masaya naman kaming magkakalaro noon..

noong mga bata pa kame..

pero nagbago ang lahat..

sabi nga walang permanente sa mundo ..

bawat galaw ng orasan may bagong nangyayare na ikagugulat mo.. so better watch out.. is it good ar bad you have to face it..

i' m on my way to canteen ng may narinig akong tunog ng gitara.. 

sumigaw ang halos lahat ng nasa canteen karamihan mga babae syempre alangan namang mga lalaki eh?!.. .. kinuha ko ang sukli ko sa cashier at tumingin sa mini stage,. oo sosyal merong mini stage dito.. pede mag perform ang sinong may gusto. specially ang music dept. basta wag lang yung nakaka abala sa mga kumakaen.. 

tumabe ng mga nakaharang sa daraan ko lage naman ganon.. kasi takot silang lahat kay jackson.. sa tropa ni jackson ang bully ng school.. sikat sila jackson di lang dahil don gwapo sila mayayaman at basketball player sa school.. lagi ngang champion eh ..

ngumiti ako sa mga nag bigay daan.. ayos na sana kaya lang may mga nagsibulungan pa... eh sana di na lang binulong kasi sobrang lakas eh.. 

"anung akala nya reyna .. tss.." 

"ang arte.." 

"pasalamat sya at kaibigan sya ni jackson dahil kung hindi na sabunutan ko na yan"

"filengera"

yan ang mga sinasabi ng ibang may ayaw saken .. hindi na lang ako umiimik.. kahit na one of the boys ako,, ehh babae pa din ako.. maputi ako at may lahing korean akala ko nga dati lalake ako hahah.. grabe ang tawa ko nung time na yun..  naupo ako sa bakante at pinaka sulok na table sa canteen.. at inalala ang nakaraan.. parang isang movie habang iniisip ko ang mga panahong yon sumasabay ang bawat lyrics ng kanta saktong sakto sa lahat kung siguro gagawin kung pelikula ang buhay ko baka pwede.. 

Dati rati sabay pa nating pinangarap ang lahat

Umaawit pa sa hangin at amoy araw ang balat

Naalala ko pa non nag aagawan ng nintendo

Kay sarap namang mabalikan ang ating kwento

case no. 5 (letting you go is the hardest thing to do...)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora