Tek Başıma...

Ken'in Gerçekleri ve Annem

-Okulumda böyle şeyler istemiyorum kızlar,dedi dekan.

Otoriter,sert bir kadındı.45yaşlarındadır muhtemelen.Ve şimdi bizi azarlıyordur.

-Böyle şeyleri yapanları 2 defa affetmem kızlar.Eğer bida yaparsanız...

-Bizi hayvan gibi uyutursunuz anladık.Gidebilir miyiz?dedim sabırsızca.

-Kızım dikkat et.Bu yıl ilk uyutulan olmak istemezsin,dedi ve kapıyı gösterdi.

Sakince kalkıp kpaıya yöneldim.Sanki yapabilecek.Anna'da peşimden geldi.Kapının önünde kolunu tutup kendime çektim.

-Dediklerimi unutma!,deyip arkamı döndüm.

Geçmişimi gördüğünde ona:

-Eğer bu konuda tek söz edersen bu zehrin 2 katını sana aktarmaktan zevk alırım,deyip güldüm.

Ohhh yatak gibisi var mı ya.Yorulmuşum.....

Yerde yatıyorum.Etrafımda birçok ölü cadı var.Ken nefes alıyor.Yanına gelip yüzüne yaktım.Yatıyordu ve baygındı.Dişlerimi boynuna geçirdim ve bütün anılarını kendime aktardım.Onda hiçbir anı kalmadı.Ne ölümünü,ne de çocukluk aşkı ve herşeyi olan beni.

Sessizce ağlamaya başlıyorum başında....

-Uyan,dedi Ken başımda.

-Ne istiyorsun?,diye çıkıştım.

Sırtım dönüktü ve ona dönmedim.Yanıma yattı ve sessizce sarıldı.Arkamı hışımla döndüm ve onu yere attım.Ne olduğunu anlamadı.Hem Anna'yı koruyor hem bana sarılıyor oldu.

-Anna tek kalmasın,diye bağırdım ve kapıyı gösterdim.

Kaşlarını çattı.Sinirlenmişti.Çıktı odadan.Hak etti!

tıkk tıkk tıkk

-Defol!,diye gürledim.Ama kapıdan gelen ses beklediğim ses değildi.

-Benim Anna,dedi.

Ne istiyordu gene bu.Doymadımı dayağına.

-Gel ama ne diceksen çabul ol,dedim.

Sessizce yanıma oturdu.

-Bak sadece dinle.Seni hatırlıyorum.Abimle nasıl aşk yaşadığınızıda az çok biliyorum.Bana aldığın kolye bak burda.(boynundaki ametist taşından kolyeyi gösterdi).Ben sadece Daniel!i kıskandım.O sana ilgi duyuyor ve bence herşeyi abime anlat lütfen,dedi usulca.

Belki başka gün.

-Özür nerde?,dedim.

-Özür dilerim Selenay,dedi.

Hatırlıyordu.Kenneth'en ile birlikteyken aramız çok iyiydi.O zamanlar böyle değildi.İyi kızdı.

-Önemli değil.Gidebilirsin,dedim soğuk kanlılıkla.

O ayağa kalkar kalkmaz Ken kapıyı kırarcasına odaya daldı.Gözleri parlıyordu.Yani kızgındı.Bana baktı.

-Demek sendin!O rüyalarımda tek tek ,parça parça anılarımdaki kızdın.Sendin demek!!Nasıl yaparsın bunu bana?Ben sana aşıktım ve bunun uğruna ölmüştüm.Sen!!Sen benden kendini nasıl silersin.Uyandığımdaki içimdeki boşluğu hiç düşündünmü?Yıllarca o boşluk nasıl acı verdi bana!!!Güya aşıktın bana.Ama hafızamı sildin ve ortadan gittin.Peki silmek için iyi sebebin var desek NEDEN GİTTİN!!!!??? NEDEN??,DİYE Bağırıyordu.

Anna sessizce çıktı odadan.Ayağakta ona bakıyordum.Gözlerinde 2damla yaş düştü.Bizdik belki o 2 damla.

-Ben gitmek zorundaydım.Sence benim için kolaymıydı?

-Değildin.Zorunda değildin.Ben kaçmadım.Sen kaçtın.

-BEN KAÇMADIM!!!KAÇIRILDIM!Hiç bir bok bilmiyorsun.Bana yaptıkları onca işkenceden haberin yok!!Neler yaşadığımdan haberin yok!!Eğer hafızanı silmesem gelirdin ve bana yaptıklarını yaparlardı sana!!!Annem Ken annemi ,melekti biliyorsundur.Onu önümde parçalara ayırdılar KEN!!undan başka neler oldu sence?O kriz anında,seni kurtarırken öldürdüğüm her cadının çocuklarıyla aynı odaya kondum Ken!Ellerim bağlı,felç halde.Ve hala anlamadıysan söyleyim BEN KAÇMADIM.

İstemsizce ağlıyordum.Hıçkırarak.Yıllardır böyle ağlamamıştım ve farkında olmadan yere diz çökmüştüm.Ken'e baktım bir saniye ve şaşkın halde kala kalmıştı.Ayağa kalktım ve o işkence anları aklıma geldi bir an sinirle duvara ardı ardına yumruklar attım.Acı hissetmiyordum.Hem o anlardan sonra ne acıtırdıki canımı?Ken bile bana ''kaçtin'' dedi ne acıtırdı canımı!!

Ken arkamdan sarıldı ve geri çekti beni.Duvardan uzaklaştırdı ve ellerimi tutup beni kendine çevirdi.

-Bırak!!Bıraksanaa beni!!!,diye bağırıyordum.

-Bir kez kaçırdım elimden seni.Bir daha asla!!Anladın mı?Ölene kadar burdasın,deyip sıkıca sarıldı bana.

Yıllar olmuştu bu anı yaşamayalı ve yıllar olmuştu bu anının imkansızlığına inananlı.Beni kucağına aldı ve yatağa yatırdı.Kendide yattı.Sıkıca sarıldı.

-Uyu.Rafat uyu.Ben burdayım.Bir daha kimse sana dokunamaz,dedi ve yanağımdan öptü.

Kapadım gözlerimi.

''KAÇÇÇ SELENAY!!KAÇÇÇ!SAKIN ARKADANA BAKMA.EĞER BAKARSAN DURURSUN BAKMA''diye bağırıyordu annem.Ama yapamıyordum arkama bakmadan olmuyordu.Annemdi o benim.

Ve şimdi 3parçaydı önümde.Ölüydü....

-ANNEEEEEEEE

Bir anda açtım gözlerimi.Terliydim.Ken hala bana sarılıydı.Kafam odanın ortasına doğru çevirdim.

Anne!!!Kanatları ve nuruyla annem.Orda duruyordu.Gülümsüyordu.Annem.

-Konuşmamız gerek kuzum,dedi o sakin,şevkatli ses tonuyla.

-Se-sen öldün,dedim kekeleyerek.Bu imkansızdı.

-Burdayım kızım hadi gel,dedi.

Annemdi sonuçta bana zarar vermezdi.Ken'i rahatsız etmeden kalktım ve anneme yürüdüm.Elini tutmamla ateşlerin ortasında,etrafımın iblislerle dolu olduğu bir odada gözlerimi açmam aynı oldu.