Günün en saçma sapan ışıklarıyla yeni bir güne daha konichiwa*nasıl yazılıyor bilmiyorum* dedim. Kendimi tanıtmam gerekirse ben Amy, sanırım 17 yaşındayım, sarışın aptal bir kız gibi görünsem de gayet zekiyim. Okulumda pek tanınmam, insanlarla iletişim kurmaktan nefret ederim zaten. Her neyse sessizce yatağımdan kalktım ve aynada öylece kendimi izlemeye başladım. Kendimi hep tavşanlara benzetirdim ve bu benzetmeden dolayı kendimi çok severdim*egoist değilim ehem*. Gözlerim yarı açık, yarı kapalı bir şekilde mutfağa ilerledim. Mısır gevreğini bir kaseye koyup sütü döktüm ve tam anlamıyla hayvan gibi yemeye başladım. Yedikten sonra odama çıkıp her zamanki gibi kot pantolon, salaş bir tişört giydim ve hızlıca kapıya doğru koştum. Ayakkabılarımı bağlamadan çıktım. Servis henüz yeni gelmişti sanırım, genelde serviste yer bulmaya çalışırken itilip kakılır, eziklenirdim ki zaten öyle de oldu. Sonunda bir yer bulduğumda yanımda oturan çocuk dikkatimi çekti. Genelde erkeklere pek dikkat etmem, hatta ilgimi çekmezler desek çok daha doğru olur. Yanımda oturan çocuk dövmeleri, giyimi, bakışları ile bambaşka bir şey gibiydi. Yol boyunca gözlerimi kapatıp, kiss-i was made for lovin' you'yu sürekli tekrarlayarak dinlenmiştim. Servisin durduğunu hissettiğimde yüzüm ister istemez gerildi ve sessizce başlıyoruz dedim. Yanımda oturan çocuğun çarpık bir gülüş attığını fark ettiğimde yüzümü normal haline döndürüp servisten indim. Ilk dersimiz biyolojiydi. En arka sırada oturmuyordum. Sıradan insanların oturduğu sıradan orta sıralarda oturuyordum. Öğretmenimiz Bay Oliver geldiğinde gözlerimi devirdim. Birden ister istemez gözüm öğretmenimizin yanındaki çocuğa gitti. Ah, servisteki çocuk(!) Bay Oliver sözlerine başlamıştı "Arkadaşlar bu yeni öğrencimiz Stefan Knighton, onunla kaynaşmaya çalışın" Stefan Knighton... Ismini beğendim ama hala diğerleri gibisin çocuk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ASOSYAL KIZDAN SATIRLAR
Teen FictionO sessiz bir kızdı, cidden sessiz. Bakardı, izlerdi fakat konuşmazdı. Bir gün hayatını değiştirecek bir kişiyle tanıştı...
