outsider

Take it, if you want to

Daar sta je dan. Helemaal alleen op het schoolplein, te kijken wat mensen doen en hoe mensen op bepaalde dingen reageren. Je wilt zo graag bij die mensen horen, gezellig met meiden roddelen over leuke jongens. En je hoopt natuurlijk dat je zelf ook zo'n leuke jongen vindt. Maar sommige dromen zijn gewoon bedrog, want jij weet zelf ook dat jij moet veranderen om met die meiden om te gaan en een leuke jongen te vinden. Dus je gaat maar kijken hoe dat ene meisje in die populaire groep op haar telefoon zit en af en toe op kijkt als er wat gezegd wordt. Je denkt er bij na en iets in je zegt dat ze best op jou lijkt. Haar vrienden praten niet eens met haar, ze hebben haar er gewoon bij om beter te lijken en mooier. Het is gewoon zielig om te zien, maar zij wil zelf ook populair gezien worden dus gaat ze er maar gewoon in mee.

Je hebt nog 10 minuten voordat je naar de les moet, jeetje wat duurt dat lang zeg. Je kijkt nog eens goed om je heen en komt erachter dat er altijd wel iemand in een groepje is die anders is dan de anderen. Meestal is diegene lelijker, kleed zich anders of verlegen. Het gebeurd niet alleen bij de meiden, maar ook bij de jongens, zelfs die zijn zo arrogant om hun eigen zelfverbeelding boven hun vrienden te zetten.

Dan ga je de les in, niemand kijkt je aan, niemand gunt je ook maar één woord. Ze willen dat je aan de kant gaat en ze duwen je gewoon aan de kant, omdat je het niet waard ben om tegen te praten. En ze kijken je ook niet aan terwijl ze je weg duwen, want je bent niks waard. Maar dan, dat ene meisje komt naar je toe en vraagt hoe je heet en gaat tegen je praten alsof je elkaar al jaren kent. Zij was dat meisje uit dat ene groepje, en ik dacht dat ze mij nooit had zien staan. 

Na een paar dagen ben je meer met haar groepje om gegaan, ze beginnen je te mogen en jullie gaan met zijn alle veel leuke dingen doen. Je ontmoet super leuke jongens die ineens wel interesse in je hebben nu. Je voelt je al meer als iemand die er echt bij hoort. Je ontmoet zelfs een jongen die je echt super leuk vindt, en gelukkig voor jou voelt hij precies hetzelfde voor jou. Jullie krijgen een relatie en hebben het super gezellig met elkaar en met je vriendinnen natuurlijk.

De dag dat alles begon, je kreeg boze berichten van meiden omdat je schijnbaar dingen had door verteld, waar jij dus helemaal niks van af wist. Je kwam op school en een meisje uit die groep wordt super boos op je, ze probeert iedereen tegen je op te zetten, wat weinig effect had want die andere geloofde jou. Jullie groeide uit elkaar en het werden twee groepen, waarvan iedereen met jou en dat meisje om ging, maar niet op dezelfde tijdstip. Ze heeft geprobeerd je in een groepsapp de grond in te trappen, maar gelukkig had jij één hele goede vriendin die alles aan je vertelde zodat je wilt wie wat allemaal over jou zei. Je was haar heel erg dankbaar en jullie groeide al meer naar elkaar. Soms leken jullie wel zussen, jullie vertelde elkaar alles en spraken vaak met elkaar af. Zelf had zij een vriendje die super ver weg woonde, maar jij steunde haar in alles wat ze deed, terwijl die andere meiden erg twijfelde aan haar relatie met die jongen. En later ook aan jou relatie met jou vriendje. Je zag hem al minder, omdat jullie niet vaak dezelfde tijd uit waren en hij niet altijd mocht van zijn ouders. 

Na heel wat weken die voorbij waren gegaan met heel wat ups en downs, kwam je erachter dat je beste vriendin bijna niks meer tegen je zei. Ze kwam nooit meer naar je toe als ze iets had meegemaakt, ze sloot je buiten van zichzelf. Al die andere meiden gingen ook niet meer met je om, en de reden waarom, is tot de dag van vandaag nog steeds niet bekend. Maar dan was er dat ene meisje uit die groep, die wel is met je omging. En weet je waarom? Omdat ze soms een slaapplek nodig had als ze weer is naar een feestje ging, zo zielig toch? Of kan dat gewoon? Ze gaat er vanuit dat ze in de zomervakantie vijf dagen bij jou kan blijven slapen voor een groot feest, maar helaas weet zij nog niet dat dat niet gaat gebeuren. Je hoort van allerlei mensen die met haar omgaan dat ze het leuk vinden dat hun ook mogen blijven slapen. Wat is dit toch? Zij beslist toch niet ineens wie er wel en niet mag blijven slapen? Het is toch jou huis?

En als je dacht dat het niet erger kon ging het ook nog uit tussen jou en je vriendje, omdat jij zou druk bezig was met wat die meiden van je vonden en waarom ze niet meer met je omgingen. Je gaf hem totaal geen aandacht meer. 

Dagen, nachten, weken liggen huilen omdat ik niet wist wat ik met mezelf moest. Heb er een einde aan willen maken, maar was te bang dat ik mezelf daar alleen mee zou hebben. Want wie zou er naast mijn familie aan mij denken als ik er niet meer ben. Het zou die meiden niks schelen, ze zouden alleen maar denken dat ze eindelijk van me af zijn, dat ze nooit meer last van me zouden hebben. Hoe zielig wil je dan zijn.

Wanneer de moed je een beetje in de schoenen is gevallen kom je een jongen tegen op instagram en snapchat die bij jou op school zit. Hij voegt jou toe en jullie hebben hele verhalen  op snapchat samen. Je verteld hem een beetje globaal wat er allemaal is gebeurd en hij begrijpt je gewoon. Je begint hem echt leuk te vinden, maar hij zegt tegen jou dat je niet verliefd op hem moet worden, dat hij zelf geen relatie wil. Maar wat wel het rare is dat hij wel wil dat je steeds super sexy selfies stuurt, of foto's van je benen. Gewoon voor zichzelf zodat hij zich niet verveelt. Je wilt het eigenlijk niet, maar buiten dat praat hij nog steeds met je en je vindt het fijn dat je tegen iemand kan praten. Je bent hem een paar keer tegen gekomen op school, zonder dat jullie een woord zeiden. Maar toen je thuis kwam had je een snapchat van hem, dat hij je heel mooi vond en dat je er super leuk uitzag. 

Het is tijd voor de examens, super veel stress en alles, maar je gaat er helemaal voor. Je ziet die meiden staan en loopt met je nicht er naar toe. Ze doen net alsof je een geest bent ofzo. Tegen je nicht beginnen ze uitbundig te praten en vragen of ze er klaar voor is. Ze gunnen je niet eens meer een blik. Ook niet het meisje dat ooit je beste vriendin was. Geen blik dat je spijt heeft van wat ze heeft gedaan. Gewoon weg helemaal niks. Op het gebouw waar je examens hebt worden altijd de namen gezet van degene die examens hebben, om ze succes te wensen. Je loopt een rondje om het gebouw en niemand heeft ook maar de moeite genomen om jou naam erop te zetten.