Ben Tuana 23 yaşındayım.Orta okuldan beri hayalim olan tıp fakültesi ni bitirdim ve su an Kore'deyim.Kore benim hayallerimin ülkesi.
Seul'de ünlü bir hastahane de görev yapıyorum.
Şu an
Bu akşam nöbetciyim.yani sabahlayacagim.Ben bahçede Nescafe içerken birden ambulansin Siren sesi gelmesiyle hemen acile koştum. Iki hasta vardı trafik kazası vakası ben sedyeyle içeri koşarken ambulans görevlisi hasta bilgilerini söylüyordu
Ambulans G:kim haruma.24 yaşında fazla kan kaybı var herhangi bir hastalığı yok gelirken bilinci kısa süreli olarak gitti.durumu şu anlık stabil
Sonra diğer hastaya koştum
Ambulans G: Park Haneul(kafadan attım) 27 yaşında. Fazla kan kaybetmiş.Astım hastası durumu kritik.
Hadi ama hemen diğer doktorlara haber verdim.
Haneulun ameliyatına ben girdim ama malesef genç kız hayatını kaybetti o sırada gözümden bir damla yaş açtım Dışarıda onu bekleyen bir erkek arkadaşı, annesi , babası, iki küçük kardeşi ve bir abisi vardı.Daha yaşayacak bir çok anısı olmalıydı ama bu kız bir trafik kazasına kurban gitmişti.
Tuana: ölüm saati.......23:45 dedim ve koşarak elimi yüzümü yıkmaya gittim toparlanıp genç kızın ailesinin yanına gittim
Babası:kızım nasıl doktor?
Tuana:bakın kızınız... kızınız sonsuz bir uykuya daldı üzgünüm gerçekten Üzgünüm dedim ve koşarak ordan ayrıldım.
Bir süre odamda ağladım sonra diğer hastayı kontrol ettim durumu şu an stabil yani iyiye gidiyordu ama daha uyanmamisti. Tekrar odama gidip odamdaki koltuğa uzandım bir anda kapı pat diye açıldı.Gelen sanırım kaybettigim hastamin erkek akadasiydi ismi neydi yaa ..... hah jindi
Jin:O....o ölmedi değil mi siz birlikte bize şaka yapıyorsunuz değil mi?
Basımı egdim konusamdim
Jin:konuşsana doktor!! O ölmez olemez ....Melekler ölmez ki o benim meleğim di söz vermstik biz birbirimizi asla bırakmayacaktik. Dedi ve ağlamaya başladı sonra bir anda bana baktı
Jin:sen...onu .... onu sen öldürüldün?!! Duydun mu! ! Onu sen öldürüldün benim meleğim i sen öldürdün dedi ve yere çöküp ağlamaya başladı bende ağlıyordum bende yere çöküp ona sarıldım
Tuana:şiş....tamam geçecek*hıck*tamam tamam geciek Dedim kafasını ellerimin arasına aldım ve Bak jin emin ol bende çok üzüldüm ama Düşünsene bi Haneul seni böyle görse uzuntuden kahrolurdu değil mi o yüzden ağlama dedim ve tekrar ona sarıldım.
Tuana:yanlış anlama ama kendini toparlayabilmek için yardım istersen bir arkadaşıma yonlendirebilirim seni ister misin?
Jin sadece kafasını salladı
Tuana:Bak lütfen kendini bu kadar üzme unutma ki sen uzulunce o daha çok üzülüyor.
Jin:Teşekkürler....
Hafif bir tebessümle karşılık verdim ona.sonra kollarından tutup ayağı kaldırıp koltuğa oturttum onu ve bende yanına oturdum.
Jin:biliyor musun ? Aslında sen ona çok benziyorsun oda senin gibi başkalarının üzülmesine dayanamazdi.Kendinden önce başkalarını dusunurdu.Guldum
Tuana:eminim ki öyledir.
2 yıl sonra
Bu 2 yıl içinde jin ile kanka olduk gecemiz gunduzumuz beraber geçiyordu .Bu gün çıkışta ji ne gidicektim ve ben ji ne aşık tim 2 yıl içinde çok şey olmuştu jin benim psikolog olan bir arkadaşımla seanslar yaptılar ve jin Haneulu unuttu yani sanırım, zaten biz den olmaz Haneuldan sonra hayata olamaz.
Neyse hastahaneden çıktım ve jin in evine gittim.ve boynuna atladım birlikte kahkaha attık.Ve içeri girdim sonra cantamdaki kıyafetlerimi giyindim
