My two Personality

Chapter 1

Patricia's POV

Nandito ako ngayon sa aming bahay kong saan kagigising ko lang ang sakit ng ulo ko buwisit dat hindi na bumalik ang parents ko dito sa pilipinas sana they spend ther time to cherry. And they go back to london para tumahitahimik buhay ko

"Pat anak pat" narinig kong tawag ni mommy na may halong galit sa kanyang boses

Hay na ko sermon nanaman abot ko Kasalanan nila kong bakit ako nag pakalasing ehh

"dont call me pat where not close" sarcastic kong sagot wala na akong pake alam kong wala na akong modo mag salita sakanila they deserve it.

"Pat anak ano ba ng yayari sau umuwi ka ng lasing. Madaling araw na ikaw nakauwi.  Nag rerebelde kaba Anak? wala kaming Itinuro sau na mali puro tama tama lahat " sabi ni mommy na may pag aalala at galit na nararamdaman .

"Talaga sana hindi na kau umuwi sa pilipinas. After 10 years na wala kau nasanay na ako. My birthdays my recognition graduation mga PTA meetings mga pirmahan ng card hindi ko ba nasabi sainyo na lagi akong 1st sa school even sa room lagi akong nasa top ginawa ko yon para umuwi kau ng pilipinas para makita ko naman at maramdaman na proud kau sakin. Nakipag away panga ako para umuwi kau at makipag usap sa teacher ko kong bakit ako nagkakaganito minsan nga iniisip ko na mag pakamatay baka pag katapos non your going to give me your attention your support pede ba bumalik na kau sa london i dont need you anymore nong dumating kau nag kaganto ganto ako ehhh puwede ba umalis na kau bumalik na kau hina hanap na kau ni cherry don nalang kau mag focus kasi kong hindi nio gagawin yon baka mapagaya siya saakin "sobrang galit na galit ako sa kanila hindi nila deserve ang mga luha ko pero ito ako ngayon umiiyak na parang tanga na hindi ko naman ginagawa saiba hindi ko pinapakita sa iba na mahina ako.

Yes nabasa nio naman si cherry ang nakababata kong kapatid hindi ko sinisisi ang lahat sa kanya ang saakin lang yun nalang ang pag tuunan niLa ng pansin. After 10 years business at si cherry lang ang madalas nilang pinag kakaabalahan actualy cherry is not my real Sister i have true sister but shes died namatay siya dahil sa hit and run nakita na ang nakasagasa sa kanya. Dahil sa pag kamatay ng nakababata kong kapatid na depress si mommy Kaya nag decide si daddy na tumira sila sa london dun nila inadapt si patty na naging stress reliber ni mommy at tuluyan na siyang gumaling.

Mommy is blaming me for what happen. At the age of 8 nag disision ako na mag paiwan sa Pilipinas at pinayagan naman ako ni daddy kasi sabi niya na mas maigi muna raw na lumayo ako sakanila after what happene kay patty yeahhh ang pangalan ng litte sis ko ay patty mataba kasi siya pare ha kami nong maliliit pa Hindi ko kasalana ang pagkamatay ng kapatid kong si patty i already miss my litte sis. actually don ako pinanganak sa london. my daddy is half british And my mommy is half korean kaya kami ay na bisita sa pilipinas kasi ang lola ko ay pilipina. Tumira ako sa london ng seven years and i spend my 10 years in Philippines .

"Sorry honey hindi ko alam na yan pala ang nararamdaman mo im very sorry"Sabi ni mommy na umiiyak sa pag kakamaling ginawa niya.

"wow sorry halos ipag tabuyan mo na nga ako nong na aksidente si patty ehhh you even try ko abandon me no no thats wrong you abandon me dahil sinisisi mo na ako ang may kasalanan kong bakit namatay si patty tinakwil  mo ako ng 10 yearS tas pupunta ka dito sa pilipinas para Maibalik ang nawala kong tiwala sau no  way"tang*a bakit ganon parang gusto ko nalang tumakbo o lamunin ng buhay sa harapan nila ayaw ko na ng ganto feeling na hihirapan pang ako sa sitwaayon ko ngayon.

"Anak kaya nga kami nan dito para maibalik ang tiwalamo. oo nag kamali kami hindi ko sinasadya yon hindi namin sinasadya yon ng daddy mo bumalik kana samin. Anak pupunta na taung london don na tau ma mumuhay kasama ang kapatid mong si cherry "si cherry puwede bang si cherry nalang ang intindihin nila na hihirapan na ako ayaw ko na hindi ko deserve tong nararamdaman koNg to.

"Umalis na kau ok na ako dito kasama ang mga kaibigan ko nong wala kau sila ang nag paramdam sakin na may pamilya pa ako bumalik na kau sa london kong ayaw nio kalilimutan ko na na pamilya ko kayo ako mismo ang mag tatakwil sain yo"Wala na akong pake sa kanila parang tinakwil na nila ako sa lagay ko 10 years ako na ngulila sa pag mamahal ng mga magulang ko.

"Aba sumasagot kana ha dapat nga matakot ka sakin dahil kami ang mga magulang mo wala ka ng  galang samin ng daddy mo" Yeahhh galit na galit siya gusto na niya akong pag buhatan ng kamay pero inaawat siya ni daddy.

"Kau mis mo ang nag tanggal ng manners sa katauhan ko kong ayaw niong umalis pababahuin ko ang apelyido natin pag sisisihan nio to kong hindi pa kau babalik sa london"disidido na talaga ako kapag sinabi ko gagawin ko wala akong kina tatakutan kong meronman hindi nila malalaman yon gusto ko ng sumabog sa galit ayaw ko ng umiyak nahihirapan na ako sa sitwasion ko ngayon.

"Anak bumalik kana samin"Nag mamakaawang sambit sakin ni daddy

"Umalis na kau"pa sigaw ko sakanila

"Umalis na tau daniela(mama ni patricia)"yan nga umalis na kau ni daddy.

"Hahayaan nalang ba natin ang anak na tin patrick(papa ni patricia)"Pbayaan nio na ako pls parang awa nio na nasasaktan na ako ng sobra.

"Wala na taung magagawaumalis nalang tau anak aalis na kami pakatandaan mo nandito parin kami pag may problema ka o may mangyaring masama wag mo kaming ka lilimutan ng mommy mo"dad umalis na kau ayaw ko na pag ng yari yon hindi na ako mag tatanim ng sama ng loob sainyo ni mommy

"Pag ok kana anak pumunta ka nalang ng london bukas parin ang puso at pamamahay namin para sau paalam patricia"paalam mommy at daddy hanggang sa muli nating pag kikita

At tuluyn na silang umalis paalam sainyo patawarin nio ako sa aking mga pag kakamali mommy daddy.

At tumawag sila na nakabalik na sila sa london .

"Pat ok kalang ba nandito kami para sau cheer up ok lang yan tandaan mo magiging ok ang lahat mag tiwala kalang hindi mo kailangang malungkot hindi kanamin pababayaan nandito lang kami anoman ang mang yari"buti nalang at nandito kau hindi ako nag kamali sa pag pili ko sainyo salamat sa inyo salamat talaga.Hindi ko alam kong anong may yayari sakin ko wala kau sa tabi ko

"all of you thank you .Salamat talagana nan dito kau"

Nag papasalamat ako sa aking mga kaibigan

*-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-*
tapos na ang cahpter 1 asahan niong may dadating pang mga chapter Mag aapdate ako ng mag aapdate para sa inyo guys love lots😍😍😍😍😘😘😘😘

Wag niong kalilimutang i vote ang story ko thankS😘😍😚 sana marami pa ang makabasa nitong story ko. I spread nio ang story ko guys para ma inspired akong mag apdate ng sunod sunod thanks

Love lots

Dont forget to vote this story