The Nerd's Comeback

Chapter 7: Childhood Friend

Zac's POV

I already miss my childhood friend Drea laging kong iniisip kung kamusta na ba siya is she doing well now? Or ano kaya ang ginagawa niya ngayon. Simula noong umalis kami ng pilipinas ay wala na akong naging balita sakaniya ni hindi ko nga alam kung magagawa ko bang magsorry sakaniya after I left without saying goodbye to her, ni hindi ko rin alam kung naaalala paba niya ako?

Papunta akong canteen kanina ng may nakabungguan ako natumba kaming dalawa nagkatitigan pa kami kanina. Bat parang feeling ko siya si Drea

"Okay kalang miss?" tanong ko sakniya

"Ah? Oo." sabi niya

"Pwede bang tumayo kana ang bigat mo kasi eh" sabi ko sakaniya

"Ah oo nga pala." sabi niya sabay tayo narin halos lahat ng mata ng mga student ay  nasa saamin

"Pasensiya na ah?" sabi niya

"No it's okay." sabi ko tas umalis na ako dun. Ibang feeling ang na naramdaman ko kanina nung nakita ko siya, sinasabi nang isip at puso ko na siya si Drea

Papunta ako sa garden ng may biglang may yumakap saakin mula sa likod nakita ko kung sino yung babae

"Anong ginagawa mo dito?!" sigaw ko sakaniya saka tinanggal ang kamay niya sa pagkakayakap saakin

"Bawal ko bang bisitahin ang fiance ko?" sabi niya

"Hoy Cheska dimo ako fiance!!" sigaw ko kay cheska

"Oo kaya, bat dimo matanggap na tayo ang para sa isa't isa?" tanong niya

"Talagang hindi ko matatanggap, alam mo namang mahal ko si Drea!!" sigaw ko sakaniya

"Puro na lang si Drea! Zac nakalimutan kana nun kaya kalimutan mo narin siya andito naman ako eh." sabi niya

"Lumayo-layo ka nga baka makalimutan ko pang anak ka ng may-ari ng school nato!!" sigaw ko ulit kay Cheska at sabay alis

"Balang araw makukuha rin kita!" sigaw niya saka na siya tumakbo palayo mukhang may balak nanaman yun na hindi maganda kaya sinundan ko siya nakita kong sinusundan niya yung babaeng nakabungguan ko kanina pumasok sila sa c.r pinakinggan ko lang sila, narinig ko sumisigaw yung babae gusto ko sanang pumasok pero mas pinili ko nalang ang magstay sa labas ng marinig kong palabas sila kaya nagtago ulit ako, nang makalayo sila ay sinundan ko sila nakita ko si cheska binubully niya yung babae kanina at tinatawag pa niyang malandi, nang umabot na sa sukdulan ang ginagawa niya ay bigla akong sumigaw ng

"Hoy anong ginagawa mo sakaniya?!" tanong ko sakaniya ng makita niya ako ay bigla siyang tumakbo kaya nilapitan ko yung babae kanina

"Miss ayos kalang?" tanong ko sakaniya hindi na siya nakasagot kasi nawalan na siya ng malay kaya dinala ko siya sa clinic sinabi ko narin sa nurse na tawagin ang mga kaibigan niya kung meron man siyang kaibigan

Nandito lang ako sa may pinto habang nakatingin sa mga kasama niya, nagiiyakan na sila kasi hindi pa nagigising yung babae

"Alexandrea?!" biglang sigaw nung dalawang babae. Alexandrea? Parang familiar yung pangalan na yun, para bang narinig ko na yung pangalan niya dati pa, natauhan ako ng biglang sumigaw yung kaibigan niya ng nurse nakita ko siya at para bang inaasthma gusto kong tumulong pero hindi ko magawa para bang may pumipigil saakin, bigla kong naalala kung paano asthmahin si Drea nung mga bata palang kami halos maiyak na ako kasi diko alam ang gagawin ko. Isinugod sa hospital si Alexandrea, ako naman itong parang timang na nakitingin lang sa mga kaibigan niya habang hinihintay yung doctor. Bat ba nararamdaman ko na ikaw si Drea at bakit ko ba nakita sa mga mata mo ang mga ngiti ni Drea dati ikaw nga ba si Drea ang childhood friend and childhood crush ko?

Bigla kong naalala yung time na naghahabulan kami yung sumakit yung paa niya kaya binuhat ko siya, iyak parin siya ng iyak sa sobrang sakit

*Flashback*

"Wag kanang umiyak diyan sige ka lalong kang papangit." sabi ko sakaniya

"Taba salamat ah kasi lagi kang andiyan para tulungan ako." sabi ni Drea

"Basta para sayo gagawin ko ang lahat." sabi ko sakaniya

"Wag na wag kang aalis ng hindi nagpapa-alam ah?" -drea

"Yes Ma'am I will inform you when I'm leaving and where I will go I PROMISE." nageecho yung I Promise sa utak ko nakakaramdam ako ng pagkaguilty kasi di manlang ako nakapagpa-alam sakaniya sana di siya galit saakin *sigh*

************

A/N: yow readers hanggang dito nalang po muna tayo I hope that you like this chapter. Oh btw don't forget to leave some comments below^_^