small world

her reason

detention room...

zerah's POV

aish. kainis! nadetention ako nang dahil lang sa lalaking to?!

"hoy panget!"tawag nya.

"ano?!!!!" kasalanan mo kung bkit ako ganito kainit yung ulo ko.

"wala! iyak ka nga!" are he crazy? nang makalayo agad -_-

"hndi ako artista para umiyak nang walang dahilan!" epal nito! tsk.

"hahaha! sino bang nagsasabing artirta ka? eh---"

"ang panget panget ng itsura mo. komedyante pwede pa? pero kung iba malabo na. ano masaya kna? ganyan naman ung sasabihin mo diba?" ako ang nagtuloy ng sasabhin nya.

"may utak ka rin pala?" may paacting pa na pagkamangha. psh.

"tsk. correction lang dapat wala ng rin kasi sa tingin ko wala ka nun." boom bara! hahaha

"amina nga yang bag mo! kukuha ako ng correction" sbay hablot nya.

"hoy ano ba?!! wala pa nga akong sinasabi e." sabi ko. ikalat daw ba lahat sa lapag?

"may snabi ka na." ansarap manuntok! pramis!

grrr. shit! nkita na nya.

"oh sa tatay mo pala namana yang kapang--"

"STOP THAT FUCKING STATEMENT ABOUT DAD!!!" jusmiyo kailangan bang idamay si dad?!

"oh bakit toto---"

"I SAID STOP!!! OR I WILL KILL YOU NOW!!!!" putcha! kaya ko tlgang gawin yun para kay dad!

tangna pigilan nyo ko!

Lester's POV

anong problema dun? totoo naman kasi kamukha nya. pero natakot ako sa kanya. huhu lalo syang nagmukhang wild.

tumahimik nalang kami. nakakaconcern. bkit ganun nalang pagtanggol nya sa dad nya?

"sorry." putcha! kailangan bng sbay pa kami?!

"wag kang magsasalita nang tungkol kay dad dahil wala ka pang nalalaman." banta nya. psh!

"eh kung sabihn mo kaya?" medyo slow dn to e.

huminga muna sya nang malalim bago magsalita.

"papas girl ako. si papa lagi nagpapasyal sa park, siya ung nagtatanggol sakin. parang kuya ko na nga siya e. minsan parang matalik na kaibigan pa... *sobs* pero sa isang iglap wala na...*sobs* parang bula syang nawala agad agad." sabi nya hbang umiiyak na umiiling iling hbang knakagat ung daliri nya.

sorry dko alam. pero yan yung pumasok sa isip ko.

sh*t

"hoy panget. pumunta tayo sa clinic dumudugo yang daliri mo." sguro madiin yung pagkakakagat nya.

tumawa siya hbang umiiyak. ung totoo? baliw na ba sya at nang makalayo agad. joke.

"eto? haha wala to! kahit nga yung pang-aasar nila sakin e. wala yun sa mas masakit. eto yun oh! *turo sa puso* ang sakit mawalan ng mahal sa buhay. ang sakit... *sobs* pero actually mas masakit yung dinanas ni dad."

ngayon naiintindihan ko na kung bakit tanggap nya. pero ang tanong. bakit hndi man lang sya nagaahit ng kilay? bkit di nya pinapaayos buhok nya?

"a-ah bkit hndi ka man lang nagpapag--- " okay tagaputol tlga sya ng sasabihin.

"bkit dko inaayos kilay ko at buhok ko? kasi eto lang ang natirang alaala ko sa kanya."

"so you mean mom mo ang ayaw ng tumira sa dati nyong bahay?" eh? chismoso ko na.

tumango nalang sya. so kaya pala. ngayon alam ko na.

iisang tanong lang pero dumami nung nalaman ko yung sagot...

.

a/n: k medyo madrama na po sila. pero ano na kayang mangyayari sa kanila pagkatapos ng kadramahan nila sa d.r?

abangan po natin yan sa next chapter. :)