Jest coś takiego jak połączenie duszy, nie widać tego, ale to się czuje.
Tak właśnie miała Katherine i Stiles Stilinski.
Czy ich miłość przetrwa trudne chwile, upadki i tę dziką przygodę?
Czy wszystko się ułoży w świecie wilkołaków, banshee i inny...
Gdzie jest teraz Stiles, kiedy go tak bardzo potrzebuję? Oddychałam raz szybko, raz wolno. Krew lała się ciurkiem z mojego uda. Miałam ochotę wyciągnąć z nogi tę cholerną strzałę, która prawdopodobnie była nasączona trucizną, ale nie mogłam. Gdybym to zrobiła, z rany jeszcze gorzej leciałaby krew, a tego chciałam uniknąć. Ale kiedy strzała była utkwiona w mojej nodze to czułam jak ból promieniuje od rany do całej nogi. Starałam się w ogóle nie ruszać, żeby nie pogarszać sytuacji, ale w takiej chwili było naprawdę o to ciężko. Czułam, że opadam z sił, po moim czole lał się pot i miałam zamgloną widoczność. Czułam, że to już kres mojej wytrzymałości. Drżącymi rękoma sięgnęłam do strzały i szybko ją wyjęłam. Kiedy to zrobiłam, zawyłam z bólu i trzymałam strzałę w swoich rękach. Oberwałam kawałek mojej koszuli i zawinęłam tym udo, żeby zatamować krew. Wiedziałam, że nie zostało mi dużo czasu, gdyż trucizna naprawdę szybko rozprzestrzeniała się w nodze i w organiźmie. Usłyszałam szelest liści. To Łowcy. Zaczęłam panicznie oddychać, przecież z tą nogą daleko nie ucieknę. Pocieszało mnie tylko to, że odwróciłam ich uwagę od Scotta, ale co z tego, skoro teraz ja mogę zginąć.
- Tutaj jest! Ale to nie to, czego szukamy! - powiedział głos mężczyzny.
- Bierzcie... - nie dokończył drugi, bo usłyszałam warczenie i po chwili odgłos łamanych kości i krzyki Łowców. Kiedy to się uciszyło podszedł do mnie Theo.
- W samą porę - powiedziałam i straciłam przytomność.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
