OKUL-ENBA

~15.Bölüm~

     

Sanırım evet,gerçekleşiyodu.Araba uçuruma düştü ve yuvarlanmaya başladı.Arabanın içinde bağıran Baturay,Meryem ve Başağı duyabiliyordum.O yuvarlanmanın içinde,hemen Başağı kendime çekip sarıldım,sımsıkı sarıldım.O da bir yandan ağlıyor,bir yandan da  bana sarılıyodu.Yavaş yavaş gözlerim kapanırken tek duyduğum şey"Meryem nolur beni bırakma"
diyen Baturayın sesiydi.

********

Gözlerim açılıyordu.Bir kolunda da serum vardı.Nolduğunu hatırlamıorum.En son arabaya binip gidiyorduk.Nolmuştuki?Kendi kendime derin düşüncelere dalarken odaya elinde tepsi olan bir hemşire girdi.Ve yanıma gelip gereken kontrolleri yaptı.

E:Noldu bana,niye hastanedeyim?
H:Bir kaza geçirdiniz efendim.
E:Pe-peki arkadaşlarım.
H:Meryem hanımın durumu ağır.Şu an yoğun bakımda.
E:Başak ve Baturay.
H:Onlar normal odada.
E:Görebilir miyim?
H:Sizin dinlenmeniz gerekiyor ama.
E:İyiyim ben.Bir şeyim yok.

Deyip kolumdaki serumu çıkardım.Odadan hızla çıktım.Odadaki hemşirenin bağrışları umrumda değildi.Danışmana gidip,ilk önce Başağın odasını öğrendim.

E:Başak Karahanın odası ne tarafta?
D:Nesi oluyorsunuz.
E:E-erkek arkadaşıyım.
D:Peki.Koridorun sağ tarafında,sonuncu odada.
E:Teşekkürler.

Hızlı adımlarla odaya geldim.Camdan Başağa baktım.O narin yüzü benim aptallığımdan dolayı kan ve yara içindeydi.Kendime sövmeye devam ederken odaya girdim.Yatağın yanındaki koltuğa oturup,Başağın bir elini tuttum.Ve yüzüne bakmaya devam ettim.

E:Aşkım,güzel yüzlüm..Benim yüzümden başınıza bunlar geldi.Keşke ama keşke hic gitmeseydik o bara.Zaten bir kabus görmüştüm.Yine bir akşam gitmiştik bara,içmiştik.Sonra ben geçtim şoför koltuğuna ve sürmeye başladım.Anayola geldiğimizde önümüze bir çocuk çıktı,bende ona çarpmamak için direksiyonu çevirdim.Ve uçuruma düşmüştük.Arabadan indim,sana baktım ama nefes almıyordun.Atardamarlarına da baktım,atmıyordu.Ve de senin öldüğünü anlamıştım.Eğer bu kazadan da birine bir şey olursa kendimi asla affetmiycem.
Asla.

Sebepsizce ağlıyordum.Gözümden yaşlar süzülüyordu.Başakta uyanmış öbür elini benim elime koymuştu.

B:Enes yeter ağlama.
E:Başak cidden,sebebsizce ağlıyorum.
B:Enes bir şeyin yok demi?
E:Bir şeyim yok.Sadece bunlar benim yüzümden oldu.Sadece o canımı yakıyor.
B:Enes bilerek yapmadın ama.O kabusun gerçekleşeceğini nerden bilebilirdinki?
E:Sen duydun mu?
B:Evet duydum.
E:Başak beni affet.
B:Affetim merak et.
B:Enes senin şu an oda da olman gerekmiyo mu?
E:Başak kaçtım odadan,sıkıldım seni merak ettim.Hem zaten pek bir şeyim yok.Sadece azıcık ağrılarım var.
B:Enes senle napcaz ya.

Tam o sırada kapı açıldı gelen Baturaydı.Yüzünde bilinmeyen bir ifade vardı.O da hemen yanımdaki sandalyeye oturdu.

E:Kanka iyi misin?
Ba:Değilim.Bütün doktorlar Meryemin durumunu ağır olduğunu ve her an kaybedebiliriz diyorlar.

Sinirle yerinden kalktı duvarlara yumruk atmaya başladı.

Ba:O kurtulacak,iyileşecek.Anladın mı?

Hemen kalkıp Baturayı tuttum ve geri çektim.Koluna bir yumruk atıp.Sarstım.

E:Kanka sakin ol.Tabiki iyileşecek.Hadi gel yerine otur.Elin kanıyo zaten.Gel bir pansuman yaptıralım.
Ba:İstemez.
E:Yerine otur lan.

Baturaydı zar zor yerine oturtup tekrar Başağın yanına oturdum.Bir süre sonra hemşire geldi.

H:Sizin burda ne işiniz var?
E:Bakmaya geldik sadece.
H:Ama odalarınızda olmanız lâzım.
Ba:Meryemin durumu nasıl?
H:Şu anlık bir şey söyleyemem ama,herşeye hazırlıklı olun.

Herşeye hazırlıklı olun,herşeye hazırlıklı olun..Bu kelime beynimde yankı yapıyordu.Hemşire Başağa gereken kontrolleri yaptıktan sonra,Baturayın elini gördü.Nolduğunu sorunca geçiştirdik.Ve oda elini sarıp gitti.

*1-2 saat sonra*

Başağın sorumu bitmişti.Hemen bir gereken birini çağırdık serumu çıkardı.Daha sonra yoğun bakımın önüne geldik.Beklemeye başladık.O uzun bir bekleyiş bir kere daha başladı.
Ben ve Başak sandalyeye oturduk.Ama Baturay oturmak istemiyordu.Hep camdan Meryeme bakıyordu.Başakta kafasını omuzuma koymuş ellerini göğsünde birleştirmişti.

E:Ne kadar aşık demi?Başından ayrılmıyor.
B:Çok seviyo.Hemde çok.Umarım Meryeme bir şey olmaz.Yoksa Baturay çok kötü olur.
E:Umarım..

Bir süre sonra odadan bir hemşire çıktı,koşturmaya başladı.Baturay ise oraya buraya bakıyordu.Giden hemşire ile 2-3 doktorda gelince.Hemen odaya girdiler.Bizde hemen camdan bakmaya gittik.Hemşire ordaki şok cihazını doktora verdi.Durmuştu.Meryemin kalbi durmuştu.Doktor o aletleri birbirine sürttü.Ve Meryeme yaklaştırdı.Olmadı.Kalbi atmadı.Baturay ellerini kafasında birleştirmiş,Başak ağlıyor,Ben ise heyecandan mı desem,korkudan mı desem.Tırnaklarımı yiyordum.Doktor bir daha yaptı.,bir daha,bir daha,son kez daha.Olmadı Meryemin kalbi geri dönmedi.Yüzünü beyaz örtüyle örttüler.
Doktor çıktı.

D:Çok üzgünüm geri döndüremedik.Başınız sağolsun.

Baturay o kelimeyi duyunca yere oturdu ve bağıra bağıra ağlamaya başladı.Başak ise kafasını göğsüme gömdü.Oda çok ağlıyordu.Ben.Ben ise mahvolmuştum.Benim yüzümden ölmüştü..

*1 yıl sonra*
 
Başak:
Bugün 1 yıl önce Meryem öldü.Can arkadaşım,sırdaşım,kankam,dostum....
Kaybettik onu.Ölüm aldı onu bizden.Çok erken aldı ama.Bizim çok hayalimiz vardı.
Onu her geçen gün çok özlüyorum.Onu asla unutmıycam.Baturay ise yemeden,içmeden kesildi.Doğru dürüst uyumuyo bile.Haklı tabi.Sol yanını kaybetti.Biricik sevgilisini kaybetti.Değerlisini,hayatını,herşeyini,onun için ölümü bile göze aldığı kişiyi kaybetti.Bugün ise mezara ziyarete gidiyoruz.Ben,Enes ve Baturay.Elimizde en güzel çiçekler var.Mezara geldik.Baturay eğildi,çiçekleri mezara koydu.

"Güzelim.Hani biz evlencektik seninle,çocuklarımız olacaktı.Neden beni bırakıp,kalbimi yarım bırakıp gittin?.Çok erken gittin sen.Yürüyecektin.Hatta birlikte lunaparta atlıkarıncaya binicektik hatırlıyomusun?.Keşke hiç gitmeseydik o lanet bara.Belki unutur bazıları 2-3 gün sonra.Ama ben unutamıyorum.Sensiz yapamıyorum,yaşayamıyorum.
Meryem rahatsın demi yerinde?.Nasıl ora güzel mi?.Mutlu musun?.Umarım mutlusundur.
Çünkü,ben sen gittiğinden sonra gerçek gülmüyorum.Mutlu olamıyorum.Hiç uyanmamak
üzere niye uyudun be kızım?.Seni çok özlüyorum.Keşke giden insanlar geri gelseler.Keşke....
Görüşürüz meleğim.

Baturaya baktığımda ağlamaktan harap olmuştu.Ben ise dayanamayıp ağlamıştım.Enesin de gözlerinden yaşlar süzülüyordu.Baturay topraktan bir avuç aldı.Eneste söylemek istediklerini söyledi ve eve gitmek için yola çıktık.Hiç kimse konuşmuyordu.Baturay bizde kalıyordu.Yani kendine gelene kadar.Eve gittik.İlk duşa Baturay girdi.Sonra Enes ve en son da ben.Akşam televizyondan bir film açıp izledik.Yarın farklı bir gündü.Çünkü artık okula gitmeye başlayacaktık.Saat geç olunca yattık.

-Umarım beğenirsiniz💞
-Biraz değil çok gecikti.O yüzden upuzun bir bölüm yazdım🍃🌌
-Eğer atarsam yarın yeni bölüm atmaya çalışırım,atmassam 3-4 gun içinde yb gelir inş💕
-SİZLERİ SEVİYORUM💜