Chapter 3

8 0 0
                                    

After nung nag tanong si chase ay bumalik na naman ako sa dati na tahimik mag sasalita lang kung tinatanong ako or kailangan when it's about my family it has big impact to me it can really affect me and I hate it to admit how weak I am and it's killing me

Nandito kami sa bench break time naming apat tahimik lang ako tulala sila naman ay nag uusap o magtatawanan ayaw ko lang madagdagan pa ang sakit kaya hindi ko man lang sinulyapan si Kaizer at chase kasi kung gagawin yun mas lumala ang sitwasyon lalapit lang ako sa kanila kung kasama si Tristan

"uhmm Venus sorry about that I know that it's too personal but I didn't stop asking..." napakurap muna ako bago siya binalingan ngumiti ako ng tipid at tumango binaba ko ang tingin sakto nakita ko paano hinaplos ni Kaizer ang braso ni Chase

Iniwas ko ang aking tingin Parang biniiak ang aking puso Why do I easily hurt Napapikit ako upang pigilan aking luha naramdam kong may humawak sa braso ko inangat ko aking tingin ngumiti lang ako ng tipid kay Tristan umiling sya at niyakap akonang dahilan tumulo ang aking traydor na luha

"Don't let them see you are hurt.Be strong babes" tumango ako sa sinabi niya at pinikit ko muna aking mata bago hiniwalay ang pagyakap niya tinignan ko sya at ngumiti "Thank you Tristan" he smile before he wipe my tears umayos ako ng upo

Nasulyapan kong seryosong nakatingin sa akin si Kaizer tumango lang ako sa kanya at iniwas ang tingin sa kanya tinignan ko na ang oras ang aga pa pero ayaw ko muna isipin sila kailangan may gagawin ako para makalimutan ko sila kahit sandali

Tumayo na ako kaya na baling ang atesyon nila sa akin "where are you going?" tanong ni kaizer pinakita ko ang relo ko senyasan na aalis ako "work" sabi ko I need to work para din kasi ito sa sarili ko "I'll go with you. May kiitain din ako dun" sabi ni Kaizer tumango ako at hinintay sya "Babe una muna kami pre alis na kami" pag paalam niya tumango lang ako sa kanilang dalawa

Umuna na ako nag lakad sya rin sumunod lang sa akin nang makalayo na kami ay tahimik parin kami naglalakad papunta sa coffee shop

Napaharap ako ng hinigit niya ako pa harap sa kanya tinaasan ko lang sya ng kilay pero tinignan lang niya ako kaya tumalikod na ako sa kanya weird kaya nag simula na ako mag lakad

"Are you okay?" tanong niya sa kagitnaan nang palakad namin napatigil ako sa tanong niya pero hindi ko sya hinarap tumango lang ako at sinamulaan nang mag lakad ulit

"I know you're not okay" sabi niya tumango lang ako hindi sya binalingan I just continue walking I'm tired ayaw ko na dagdagan

"Venus look at me."pumikit ako at Humarap ako sa kanya ng walang emosyon I need to kasi kailangan haharap ako sa kanya ng walang nararamdaman sa pagdating ng araw


#HamsterniGella

#Kaizer 

sorry guys sa mga typo and wrong grammar ko

k bye HAHHAHA

Don't forget to vote and comment 

enjoy

The Runaway LadyWhere stories live. Discover now