@Lotte
'Daar komt niks van in!'sis ik kwaad. Ja het is weer zover. De vampieren vallen weer aan. Weerwolven hebben geen eigen familie, want ze zijn één familie. Ik sta samen met Marleen en Dana voor de poort van ons kasteel. Oja, wat ik nog niet had verteld, ik ben de kroonprinses van alle weerwolven. Nee dat had je niet verwacht he? Ik zelf ook niet.
Nouja, ik sta dus voor de poort van ons kasteel. Omdat 't al nacht is zijn we dus weer weerwolven. Soms haat ik 't echt om 'n weerwolf te zijn. Ik ben liever 'n normaal meisje.
'Val aan meiden!'hoor ik Nora roepen. Ik zie Nora en Alana al vanuit de verte aankomen. Achter hun, komt er 'n grote groep vampiers aan. Alana is de kroonprinses van de vampieren. Haar broer Marcello is hun leider. De weerwolven en vampieren hebben oorlog sinds dat ik Marcello heb gedumpt. We hadden 'n relatie van één jaar lang. Maar ik kwam erachter dat 'ie vreemd ging, Dus ik dumpte 'm. Eerlijk gezegd , voelt 't fijn zonder Marcello. ik vond 'm niet eens echt leuk. Marcello mij blijkbaar wel. Want elke keer als 'ie maar eventjes aan me denkt, stuurt hij alle vampiers op ons af. En nu is het dus weer zo ver. 'Meiden neem je positie!'hoor ik Dana roepen. Een hele groep weervolven staat achter ons. 'Drie, twee, één!' De vampiers zijn al erg dichtbij. We rennen op ze af. Maar net wanneer we er bijna zijn, verdwijnen ze. Zo gaat het dus elke keer. Kom in actie en doe iets , of kom niet in actie...
We gaan terug naar ons koninkrijk en sluiten de poort. Die nacht horen we veel gegil buiten, maar er gebeurd niks. Wanneer ik de volgende ochtend wakker word ben ik gelukkig weer 'n normaal meisje. Ik loop naar de badkamer om me te wassen. Als ik me gewassen heb sla ik 'n handdoek om me heen en loop ik weer naar m'n kamer. Ik loop naar m'n kast en pak 'n BH en 'n string en trek ze vast aan. Dan trek ik nog 'n kort,strak spijkerrokje aan , en 'n lila topje. Daaronder trek ik m'n witte slippers aan. Ik loop naar de kamer van Dana. Ze is ook al klaar. Samen lopen we naar de kamer van Marleen. Marleen is nog bezig met d'r make-up. Als ze ook klaar is gaan we met z'n drieën naar de stad. Daar lopen we dan, met z'n drieën naast elkaar. Het valt me eigenlijk nu pas op dat we ongeveer de zelfde kleding aanhebben, maar dan alle drie 'n andere kleur topje. Ik lila, Marleen geel en Dana groen. Achja. We lopen verder. 'Wat gaan we doen?'vraag ik. 'Ik heb wel zin in 'n ijsje!'zegt Marleen. 'Ja, ik ook!'antwoord Dana. Ik glimlach. 'Ik betaal!'zeg ik en ik loop voor hun uit naar de ijssalon. Bij de ijssalon aangekomen kiezen we alle drie 'n ijsje. Ik zoek in m'n tas naar m'n portemonnee. 'Fuck ik ben m'n portemonnee vergeten.'zeg ik stressend. 'Ik ook.'zeggen Dana en Marleen in koor. Kut zooi.. 'Ik betaal wel voor deze mooie damens.' Ik kijk achterom, en kijk recht in de mooie blauwe ogen van ''n erg knappe jongen met blond haar. En natuurlijk is 'ie niet alleen. Hij heeft nog twee vrienden bij. Ze zijn ook erg knap maar hij is wel de knapste hoor. De andere jongen is redelijk klein en heeft bruin haar en bruine ogen. En de andere jongen is erg lang , met donkerblond haar en groen/grijze ogen. 'Dankjewel.'zeg ik beleefd. Dana en Marleen bedanken de jongens ook. Als we onze ijsjes hebben, en de jongens ( die we nog niet eens kennen ) hebben betaald lopen we naar buiten en gaan we aan 'n tafeltje zitten. Even later zie ik de jongens die voor ons betaald hebben naar buiten komen. 'Wacht even.'zeg ik en ik loop op de jongens af. 'Hey!'zeg ik meteen. De jongens kijken me aan, en de jongen met die mooie blauwe ogen glimlacht naar me. 'Ik ben Lotte. Ik wou jullie nogmaals bedanken voor 't betalen van de ijsjes, ik ga zo m'n geld halen en dan betaal ik jullie terug, waar kan ik jullie dan vinden of lopen jullie mee?'zeg ik. 'Ik ben Kaj en dit zijn Dioni en Samuel.' zegt de jongen met de blauwe ogen en hij wijst ze één voor één aan. 'Je hoeft ons niet terug te betalen hoor.' Ik glimlach naar de jongens. 'Kom gezellig bij ons zitten.'zeg ik. Dat vinden de jongens wel 'n goed idee. Ze lopen met me mee naar 't tafeltje waar Dana en Marleen zitten en we nemen plaats. 'En wie zijn deze twee damens?'vraagt de jongen die net voorgesteld werd als Samuel. 'Ik ben Dana en dit is Marleen.'zegt Dana. 'Nou ik ben Samuel en dit zijn Dioni en Kaj. We praten gezellig 'n tijdje, en gaan daarna allemaal weer weg. 'Die jongens waren lekker.'zegt Dana , als we onderweg naar 't kasteel zijn. 'Inderdaad.'antwoord ik 'Vooral die Kaj.' 'Nee! Die Dioni!'zegt Marleen. 'Jullie bedoelen Samuel!'zegt Dana. We schieten in de lach. 'Dan hoeven we tenminste niet te delen.'zeg ik. 'Dat klopt.'antwoorden Dana en Marleen in koor. Ik glimlach en we lopen verder. Eindelijk zijn we bij 't kasteel. Gelukkig net op tijd, want het is etenstijd. Na 't eten gaan we met zijn drieën naar mijn kamer.
Ik lig op m'n rug op m'n bed en staar naar 't plafond. 'Waar denk je aan?'vraagt Dana. 'Kaj.'antwoord ik zuchtend. 'Cuteeeeeeee.'roept Marleen. Ik houd m'n hand voor d'r mond. 'Shht.'sis ik. Marleen knikt. 'Hopelijk zijn we ze zo snel mogelijk weer.'zegt Dana. 'Dat hoop ik ook.'zeg ik. Die avond is 't erg rustig. Dana en Marleen zijn weer naar hun eigen kamers, en val met Kaj in m'n gedachten inslaap.
