"Koşun lan yakalanacağız şimdi!"
Bir taraftan koşan hırsızlar diğer taraftan duvarlara duygularını döken insanlar. Çatıya çıkıp etrafı yukardan izleyen akıllılarda dahil tabi bu yaramazlara.
Uzun saçlı,zayıf ve kolunun üstündeki kelebek dövmesi ile dikkat çeken kız özgürlüğünü sokaklarda arayan Simgeden başkası değildi. Yanında duran kız ise sürekli rüzgara karışan saçlarını düzelterek vakit harcıyordu. Annesinin nasihatları yüzünden kendisini kafeste görüyordu ama altın bir kafes.
Kıvırcık kız ise dinlediği şarkıya kaptırmıştı kendini. Hepsi ayrı dünyaların insanı gibi duruyordu uzaktan. Uzaktan...peki ya yakından? Ayrı ailelerin kardeş çocuklarıydı onlar. Huzuru şarkılarda arayan çaresizlerden başkası değildi onlar.
Çocukluktan beri hayatın hem acı hem tatlı yüzünü görüpte acısıyla tatlısıyla nefes alanlardı onlar.
"Yakalanacaklar şimdi"
"Yakalanmazlar ya hem yakalansalar ne olacak? Cengiz abi ne yapacak?"
Simgenin sorusuna şarkıyı değiştiren Zilan cevap vermişti.
"Babam sadece bağırır o da akıllanmaları için. Gerçi akıllanacaklarını pek sanmam"
"Bu ortamda zor akıllanırlar"
"Hey bu arada bugün Laçin reis gelecekmiş"
Zeynep verdiği haber ile kızları heyecanlandırmıştı.
"Ha o yüzden babam en değerli usturasını ortaya çıkardı dün"
"Onu bunu boşverin. Spreyler hazırsa duvarlara hücum edelim ha?"
"Emrin olur!"
Koşarak spreyleri çalkaladı kızlar.
"Martılara seni anlattım suratıma sıçtılar"
"Ne demiş MANGA reis tek yön seçtiğin tüm yollar"
"Adı gibi insanları gariptir bu sokağın!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Eşkiya Aşkı
Художественная прозаMafya değil suçluydu sadece onların adı. Mutlu ve ya normal bir sokak değildi burası,garip ve bazı maceracıların hayallerindeki mekandı. Kaybedenlerin rüyasıydı bu sokak
