My Dead Love

9

louis:

ik word wakker in liam's bed zonder iemand bij me ik ga recht zitten en verschoot door hazz die in de deur opening sta. "hazz wil je nu wel antwoord geven op mijn vraag?" vraag ik maar krijg niets terug. "hazz aub praat. ik wil het weten. maar hij zegt niets en loopt gewoon door de gang in. ik kruip het bed uit en loop mee achter hem. hij staat stil met zijn rug naar me en wijst naar de kamer van hem. "hoezo steeds jouw kamer?" vraag ik. "g..ga.. in.." hoor ik door zijn gemompel dat is niet de hazz die ik gisteren hoorde. de persoon voor me kan ik ook niet goed zien het is helemaal zwart. is dit hazz wel. ik sta stil en ineens alle deuren zijn weg. de gedaante komt naar me toegelopen en schreeuwt voor mijn neus. ik wil weg lopen maar kan niet en gil ook mee...

liam:

louis beweegt in zijn slaap hij begint te zweten aan zijn hoofd en ik weet direct dat het een nachtmerrie is hij blijft bewegen. toch tijd om hem wakker te maken. "louis,...louis?.."

louis:

ik hoor dat het mijn naam zegt.en het maakt het alleen nog enger. "louuuuis, louuuis" na een tijd je begint het normaaler en normaaler te klinken dan is het ineen keer zwart. En hoor liam. "louis word eens wakker" zegt hij en voel hem aan mijn schouders schudden. ik schiet wakker. "omg dat duurde lang."zegt liam. ik kijk de kamer rond en gelukkig niets te zien. mijn hoofd bonst en heb hoofdpijn. "louis wie of wat heb je toch opgeroepen." vroeg hij. "hazz li het is hazz. hij was het al die keer alles wat ik ook zeg dat niet menselijk was was het hazz. " zeg ik. "maar hoezo deed hij je gillen en pijn?" "hij gilde eerst en het werd gewoon eng en dan gilde ik mee hij had pijn denk ik" "geesten kunnen geen pijn hebben" "hoe kun jij dat nu weten jij bent geen geest" "oke ja dat is waar maar..." "li aub nu niet, en waarom hij me pijn deed is hij wou me de kamer niet uit hij wil me bij hem." zeg ik nog en ga de kamer uit. ik word mee gesleurd de kamer in van hazz en de deur gaat weer dicht en op slot. langs de enekant doet het me geen schrik meer maar ik kan niet zeggen dat ik geen kippenvel heb. hazz staat er en ik kijk hem met een lach aan. ik ben blij hem terug te zien en ga dichter naar hem toe. "hi" zeg ik. "hi lou" zegt hij terug maar met een nog donkere diepe stem. "ikheb je gemist" "weet ik" hij is zo kort af niet hoe dat ik hem gewoon ben. ik ga zitten op de stoel. wachten tot harry iets zegt of iets doet. maar het blijft stil. "En hoe is het als geest" zeg ik om de stilte te doorbreken. En het enige wat hij doe is zijn schouders ophalen. "Oke, praten wil je precies ook niet" zeg ik en pruts aan mijn vingers. En daar is de stilte weer. "Waarom wou je mij je kamer in als je toch niets zeg. Het is niet omdat je dood bent dat je als een dode moet gedragen." Zeg ik nog maar hij blijft op 1 plek staan. Oke dus praten wilt hij niet. "Hazz waarom sleur je me dan je kamer in dat je toch niet wil praten" even is het stil. Tot hij naar me keert. "Ik wil je bij me" "o kijk het spreekt" "louis ik heb een naam!" Zegt hij iets kwader. "Sorry Harry, mag ik iets vragen?" "Doe je nu toch ook al" is zijn antwoord terug. "Ja maar ik bedoel van een echte vraag" "stel maar of je antwoord zal krijgen is een andere vraag" "krijg ik antwoord als ik je kus?" "Lou nee" zegt hij zwoel. Spijtig. "Oke dan niet" "stel nu gewoon je vraag" "waarom pleegde je zelf moord" en aan zijn kop te zien leek hij niet blij zijn gezicht uitdrukken werd bozer zijn houding werd woest en met 1 knip houd hij me tegen de muur vast. "Stel die vraag nooit meer! Begrepen" "ja" zeg ik schor. Hij laat me los en ik van mijn pijn op de grond en kijk naar me schouders en daar staan kras afdrukken van een hand op.  Ik kijk rond en zie niemand. Hier ben ik dan alleen in een kamer in het duister. Ik zucht enga richting de duur om het licht aan te zetten. Ik ben er bijna en Harry verscheen voor mijn neus ik verschiet en sloeg naar hem. "Doe dat nooit meer!" "Waar ga je naartoe?" Vraagt hij."ik wil het licht aan doen" zeg ik en druk op knopje en het schiet aan. Ik kijk de kamer rond. Toch is er iets anders de kamer voeld koud niet vetrouwd gevoel zoals de kamer die ik ken, het gaf je altijd al een vertrouwd liefdevol gevoel het rook ook altijd heerlijk en gewoon gezellig en warm. Nu doet het me helemaal niets misschien is het omdat hazz er is.