" Hadi kızlar. Geç kalıyoruz okula."
"Tamam ben geldik patlama." Çağrıda bulunmama rağmen Gece hala ortalıklarda yoktu." Adal kanki. Gece nerede la?"
"Burdayım burdayım. Patlama geldim."
"Gece yüzünde bir ton makyaj ve nerdeyse parfümü bitirmissin öhö öhö. Böyle mi geleceksin okula. Bana bak ilk günden rezil olmak istemiyorum."
"Arya haklı Gece. Hadi gidelim."
Bir 20 dakika yürüdükten sonra okula gelmiştik. İlk ders coğrafyaydı. Ben çok sevmemek rağmen kızlar uyuyordu. Hemen yerime oturdum. Sınıfımıza bu sene yeni biri katılacaktı. Ya da birileri.
"Naber Arya!"
"Buğra!?"
"Aynen öyle güzelim."
Buğra buradaydı ve bizim sınıfta okuyacakti. Ay ben şok!
Öğretmen geldiğinde hepimiz ayağa kalkmıştık. Yeni gelen öğrencilerden en uzunu olaydı.
Böyle bir yakışıklılık olamaz! Hoca herkese yerini söylüyordu.
"Barancığım sende Arya'nın yanına otur."
Yine ay ben Şok!geçirdim. Çocuk olaydı ve benim yanima oturuyordu. Diğer arkadaşlarından yiğit gecenin yanına Oğuzhan ise adalin yanına oturdu. Kızlar pek sevmemiş gibi bakıyorlardı.
"Kızım öyle bakmasana çocuğa"
"Sus Arya ya . Bu benim yanimdami oturacak."
"Öff. Tamam bişey demedim ya. Sus gece"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İMKANSIZ
Khoa học viễn tưởngbizimkisi imkansızdı. herkesin ki gibi değildi. farklıydı bizim hikayemiz..... Arya. Seviyordu Barani. Hem de cok. Okula ilk geldiği gün aydınlandı ve değişti. Onun hayatı farklıydı artık. Ama bu iki gencin arasini daima bozacak bir karakter vardi:...
