Hazal... Ağır depresyonlar , ilaçlar , acılar ve gözyaşları. Terapiler ve daha nicesi. Dostlar , dost sandığı kişiler... Çok zordu , çok acıydı. Sonu yalnızlıktı. Tek başına kimsesi olmadan yaşayacaktı ve öylece yaşlanacak ardından küçük evinde bir sabah ölü bulunacaktı. Geleceği bundan ibaretti.
Katie... Eğlenceli , neşeli , hayata dopdolu bakan bir dansçı ! Taa ki o güne kadar... O gün kaderi değişmiş ve gerçeğinin tam tersi bir kişi olmuştu. Sıkıcı , aksi , her gece ölümü düşünen... Peki neden ?
"Hayır anne , hayır istemiyorum."
"Katie.."
"Hayır bunu istemiyorum anne."
"Hazal.."
Peki bu iki karmaşık hayat karşılaşınca ne olurdu ? Daha mı iyi yoksa daha mı kötü ? Kader , bilinmez ve asla yaşamadan görülmez.
Kimileri kalır , kimileri giderdi. Peki adaletmiydi bu ? Hayır sesleri gelir gibi. Yahut tam tersi. Gidenler neden gider ? Belki de Tanrı iyi insanların hayatından kötüleri çıkarıyordur. Kim bilir.
Ancak tamda şimdi iyi insanların karşılaşma vaktiydi.
---
Merhaba arkadaşlar. Bu benim ilk hikayem değil fakat insanlarla paylaşmaya karar verdiğim ilk hikayem. Çok uzun zamandır yazıyorum. Artık kendimi geliştirmek istiyorum kendi kendine yazarak olmuyor sonuçta :). Umarım hoşunuza gider...
Resimdeki Katie karakterimiz :)