หลังจากเรื่องวุ่นวายจบลง คอนเนอร์อยู่ช่วยมาร์คัสจนทุกอย่างเรียบร้อย เมื่อเห็นว่าทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดีแล้ว คอนเนอร์ก็ไม่มีบทบาทกับกลุ่มเจริโค่อีกต่อไปแล้ว เขาเลยตัดสินใจกลับไปหาเพื่อนเพียงคนเดียวของเขา
ผู้หมวดแอนเดอร์สัน
ที่ไม่ได้เจอกันมาเกือบสองเดือนแล้ว คอนเนอร์ทราบแค่ว่า ผู้หมวดของเขายังคงเป็นผู้หมวดตามเดิม ถึงแม้จะไปก่อเรื่องต่อยตีกับเอฟบีไอ และเรื่องสารพัดที่คอนเนอร์ไปก่อไว้
ดีเวียนต์หนุ่มรีบก้าวเดินไปยังจุดหมายที่เขานัดกับแฮงค์ไว้ ถึงแม้ร้านชิกเก้นฟีดจะปิด แต่เขาก็มองออกว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเขาเป็นใคร แฮงค์หันมามองคอนเนอร์ก่อนจะยิ้มออกมา ส่วนคอนเนอร์เองก็อดยิ้มออกมาไม่ได้เช่นกัน ทั้งสองมองกันอยู่ชั่วครู่ก่อนที่แฮงค์จะคว้าตัวคอนเนอร์มากอดไว้แน่น ทั้งคู่กอดกันอยู่ซักพักไม่มีใครพูดอะไร
"คุณสบายดีนะครับ?" คอนเนอร์ถามขณะซุกอยู่ตรงไหล่ของแฮงค์
"อืม ก็ดี" แฮงค์ตอบเสียงเข้มก่อนจะผละออก
"นายหายไปไหนมาตั้งนาน"
"ผมไปช่วยมาร์คัสมาครับ แล้วพองานของผมจบลง ผมก็แค่...นึกถึงคุณ"
"ไม่มีที่ไปละสิ"
"จะว่าอย่างนั้นก็ใช่ครับ... ผมคิดถึงการสืบคดีกับคุณ แต่ผมรู้ว่านั้นเป็นไปไม่ได้แล้ว เพราะตอนนี้ผมไม่ใช่หุ่นของ ไซเบอร์ไลฟ์อีกต่อไปแล้ว"
YOU ARE READING
Fanfiction : Detroit Become Human ( Hank Anderson x Connor)
Fanfictionรวมแฟนฟิคของคู่นี้นะคะ จะมีมาลงเรื่อย ๆ ตามความคลั่งของคนเขียนค่ะ