SEÇİLMİŞLER

4.bölüm

ZAYN

Yemekhanenin girişinde durmuş Harry'nin gelmesini bekliyordum. İlk günün yarısı bitmişti ama o daha yeni gelecekti. Yemekhaneye giren insanları izlerken arkamdan Harry'nin geldiğini hissettim. Ona dönünce gülümsediğini gördüm. Anlaşılan günü iyi geçiyordu.  "Selam dostum. "diyip bana sarıldı.

"Nerede kaldın? "

"Beslenmem uzun sürdü."

"Şsh yavaş herkesin duymasını mı istiyorsun?"

"Merak etme kimse duymaz, tabi eğer vampir değillerse." derken sırıtıyordu ve hala yüksek sesle konuşuyordu. Ters ters bakınca suratını astı ve "Tamam tamam sustum." dedi.

"Bugün keyfin yerinde."

"Ah dostum okulun girişinden buraya gelene kadar, yakışıklı ve seksi olduğunu düşünen kızları duysan seninde keyfin yerinde olurdu."

Söylediği şeye güldüm. Haklıydı, bunu duyan herkesin keyfi yerine gelirdi ama insanların ve vampirlerin düşüncelerini okuyabilme yeteneği sadece Harry de vardı.

"Hadi içeri girelim yemek yemeliyiz." diyince suratını buruşturdu. Kabul ediyorum insan yiyecekleri bizim için çokta eğlenceli sayılmazdı ama normal gözükmek zorundaydık di mi? 

Yemeklerimizi alıp masalara ilerlerken avcı çocuk ve arkadaşlarını gördüm. İki kız ve sınıfta yanında oturduğu oğlan vardı.  Oğlanın avcı olduğunu sanmıyordum öyle olsa konuşmamızda Liam'ın yanında olurdu.

Harry "Hayır, avcı değil hatta hiç bir şeyden haberi yok. Liam, hiç birine bahsetmemiş ve bunun için endişeli olduğunu duyabiliyorum." diyince benim kafamın içinde olduğunu anlamadım.

Masaya otururken "Düşüncelerimi okumayacağın konusunda anlaşmıştık." dedim.  "Özür dilerim ama bunu kontrol etmek çok zor. Açlığımı kontrol etmekte öyle" dedi. 

Harry, etrafa bakarken gözlerinde ki açlığı fark edebiliyordum ama o güçlü idi ve iyi dayanıyordu. En azından dayanmasını umut ediyordum çünkü yeni vampirler için bu hiç de kolay birşey değildi.

Henüz öfkesini, gücünü ve açlığını tam olarak kontrol edemiyordu ama deniyordu. Bende ona yardım ediyordum, etmeliydim onu ben dönüştürmüştüm ve bu sorumluluğumdu ayrıca o en yakın dostumdu.

Harry "Avcı ile aranda ne geçti?" diye sorunca düşüncelerimden sıyrıldım ve onların oturduğu masaya baktım. Liam, yanında muhtemelen sevgilisi olan kızla oturuyordu kız birşeyler anlatıyordu ve arada Liam gibi bize bakıyordu. Kız, esmer siyah saçlı ve çok güzeldi. Gerçekten doğal bir güzelliği vardı.

"Şimdi kızın güzelliğini bırak ve bana olanları düzgünce anlat dostum. "

"Harry! "

"Tamam tamam bu arada oda senin çekici olduğunu düşünüyor. " derken sırıtışı büyümüştü.

Kaşlarımı yukarı kaldırarak "Gerçekten mi?" diye sordum. 

"Evet,  istersen daha fazla şey öğrenebilirim."

"Olabilir, hayır, her neyse umrumda değil zaten. " diyince Harry yüksek sesle gülmeye başladı. Önümde duran patatesleri alıp suratına fırlatırken "Kes sesini." dedim.

Dikkatini başka şeye çekmezsem bütün gün bu konuda benimle eğlenebilirdi. Bende Liam ile aramda geçen konuşmayı anlattım.  Bitirince "Gelmemeliydik sana söylemiştim." dedi.

"Evden çıkmamalıydım, sonsuza kadar saklanmalıydım."

"Sakin ol Harry, bir şey yapamazlar biliyorsun."

"Peki ya cinayetler, onların hayvan saldırısı olmadığını biliyorsun. " derken sesini iyice alçaltmıştı ve endişeli gözlerle bana bakıyordu.

Önce etrafıma baktım insanların çoğu yemeğini bitirip gitmişti kalanlarda kendi halindeydi. Harry'e yaklaşıp "Bizim bunlarla bir ilgimiz yok unutma." dedim.

" Ama Zayn-" devam etmeden önce onu susturdum.

"Unut bunu Harry ! Sen birşey yapmadın." dedim.

Okuyan,yorum yapan ve oy veren herkese teşekkür ederim. Lütfen yorum yapmaya devam edin :) Multimedia ya bakmayı unutmayın.