Ponçik okurlarım bazı sağlık sorunlarım yüzünden yaklaşık bir haftadır yazamıyorum. Hepiniz sen özür dilerim...
En son Mertcan bana siktir git işine bakışı atmıştı. Evet iç ses seni dinliyorum Mertcan'ın bu bakışı hakkında ne düşünüyorsun?
İç ses: Bence hala senden hoşlanıyor.
Ne saçmalıyorsun sen iç ses. Benden hala hoşlansaydı söylerdi. Yine sapıttın sen ha!
İç ses: Kızım bana sormasaydın o zaman. Tövbe ya benimde beynimi yaktın ha!
İç ses biliyor musun hayatta en çok senle konuşup senle kavga ediyorum. Yani senin yüzünden asosyal oldum canım, şimdi beni rahat bırak çünkü şuan tahtaya kalkmam gerekiyor.
Hoca beni tahtaya kaldırıp bende iş olmadığını anlayınca geri oturttu. AMK hocası yapamayacağımı biliyor sırf beni rezil etmek için kaldırıyor.
Neyse Ceren'in bana bir kağıt vermesiyle hayata geri döndüm. Kâğıtta "Semra ne düşünüyorsun " yazıyordu. Ben Ceren'in suratına boş bir bakış atıp yazmaya devam ettim. "Tunahan ile Mertcan'la mal mal bakışıyoruz, hoca beni sınıfa rezil etti ve herkes bana gülüyor. Sence nasıl olabilirim!? "diye yazıp kağıdı Ceren'e verdim. Ceren kağıda "Semra sana birşey söylemem gerekiyor. " yazdığında ben bir anlık Mertcan'a baktım. Çünkü bugün Mertcan ile Ceren fısır fısır birşeyler konuşuyorlardı. Ceren'e "Çabuk söyle. Neymiş o diyeceğin şey"yazıp Ceren'e vereceğim anda zil çaldı ve Ceren ile Mertcan köşeye geçip konuşmaya başladılar. Artık bu durumdan kıllanmaya başlamıştım.
İç ses: Merak etme sevgili değiller.
Gerçekten çok rahatlattın beni İÇ SES!
İç ses: Kızım ben senin ciğerini bilirim. Kim bilir şuan Ceren'le Mertcan'ı gördükçe nasıl kuduruyorsundur.
İç ses haklıydı. Belki de yanlış seçim yapmıştım. Ama şuan birşey netleşmişti, ben hala Mertcan'ı seviyordum.
Ders ortalarında...
Hocaya çaktırmadan telefonun ekranından kendime bakıyordum ve şunu gördüm;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Fotoğraf temsilidir.)
Aslında kim ne derse desin güzel bir tipim vardı. Telefonumu yana çevirdiğimde Mertcan'ın bana baktığını gördüm ve bende ona telefondan bakmaya devam ettim. Aslında çocuk yakışıklıydı. Bir anlık onu terk ettiğim için utanç duydum ve hocanın telefonu elimden almasıyla kendime geldim.
💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮
Bölüm kısa oldu biliyorum ama acil işlerim vardı o yüzden sizden özür dilerim ponçiklerim. Bir kusur ve yada bir tavsiye söylemek isterseniz yorumlara yazabilirsiniz.
