~~MY OCEAN'S CAPTAIN~~YAĞHAZ_ARA VERILDİ

~ 1.Bölüm ~

İyi okumalar . Umarım beğenirsiniz...
❤❤#yaghaz 4ever❤❤❤❤

Yine bir muhteşem sabaha gözlerimi açtım .Güneş gözlerimi delip geçerken tek isteğim biraz daha uyumaktı.
İşim yoktu ama bu sabah ilk işim kendime bir iş bulmaktı. Zorla ayağa kalktığımda gözlerimi ovuşturdum.
İşim olduğunda ilk yapacağım şey bu evi değiştirmek olacaktı. Küf kokusu üzerime kadar sinmişti. Duş almaya girdim.
Çıktığımda hızlıca kıyafetlerimi giydim çünkü hızlı olmam ve hemen iş ilanlarına bakmam gerekiyordu. Bu hayatta buralara gelene kadar çok zorluk çekmiştim. Ve hala çekiyordum. Anlık olanlar hayatımı bile değiştirebilecek güçteydi. Siyah kotumun üzerine giydiğim beyaz tişört beni rahatsız etse de başka temiz kıyafetim yoktu.
Tek başıma yaşadığım bu evden hızlıca kurtulmak istiyordum. Çantamı ve telefonumu olarak hızlıca kendimi dışarı attım. Kahvaltı etmezdim ve sevmezdim. Çünkü bana eski mutlu günlerini hatırlatırdı.
Ben Hazan. Annem ve babam ölene kadar her şey çok güzeldi . Onlar öldüğünde şirket battı ve ben tek başıma kaldım. Ne amcam ne teyzem ne anneannem beni kabul etmedi . Evlerine almadılar. Beni bu eve layık gördüler. Çok sağolsunlar onlara haklarını ödeyemem. Beni bu pis hayata layık gördükleri için . Görünüşe bakılırsa yakında dilenmek zorunda kalacaktım. Hayatım mahvolmuştu.
Ama bir gün onların karşısına çıkacak onlara bunun hesabını soracaktım .
Cüzdanımda bulduğum biraz parayla kahve almaya ilerledim. Kahvemi aldım ve içerken sahile oturdum. Bugün benim için uzun olacaktı.
~~~~~~~~~

Bu işten de yüzüm düşük bir şekilde ayrıldım. Yolda yürürken karşıma Savaş çıktı . Yine yanıma geldi.
" Hazan. Hâlâ çok güzelsin. Senin gibi bir kızı nasıl işe almadiklarina şaşıyorum. "
" Sanane be sapık. Bıraksana peşimi."

"Sana sapığı ben şimdi gösteririm. " dedi ve arkamdan gelmeye başladı.

Kendisi Savaş kendisi bana takıntılı ama ondan biraz da olsa korkuyorum.

Hızlıca yürüyerek sahile çıktım. Burada kimse bana dokunamazdı çünkü çok fazla kişi vardı.

Savaş bana doğru gelmeye başladı ve kolumu tuttu. Çekiştirmeye başladı.

"Beni rahat bıraksana"

" Benimle geleceksin. Bana yaptıklarını tek tek ödeteceğim sürtük ."

Ondan kolumu hışımla çekmemle beni tutup yere fırlatması bir oldu. Dizimin acısı dayanilmazdi. Neyse ki şanslıydım. Bir adam Savaşı kendine doğru çevirdi .

"Beyefendi siz ne yapıyorsunuz? "

"Sen karışma. Kaşındı. "

"Hmm. Öyle mi ? O zaman sen de kaşındın." Dedi ve Savaş a yumruk attı.

Savaş yere yığılırken bileğim acısıyla gözümden yaşlar akmaya başladı . Adam bana yaklaştı. Ve ilk defa onun yüzünü inceleme fırsatım oldu. Mavi gözleri okyanus gibiydi. Beni yavaşça kaldırmaya çalışırken kalkamadım çünkü canım çok yanıyordu.

O anda beni şaşırtacak bir hareket yaptı ve kucağına aldı . Sapık mıdır nedir bilmediğim adam beni kucağıma almıştı.

"Siz ne yapıyorsunuz ya? Bırakın beni hemen."

"Bacağın acıyorsa hastaneye gidebiliriz. "

" Gerek yok . Beni şu banka bırakın benim kendi merhemim var. Geçen hafta bir kaza geçirmiştim. Merak etmeyin önemli değil . Geçer birazdan."

Yağız Hazani yavaşça banka bıraktığında elini ona doğru uzattı.

"Ben Yağız Egemen. Memnun oldum" dedi ve Hazana bir kart uzattı.

"Sorun olursa ararsınız. "
"Gerek yok . Ben başımın çaresine bakarım."
"Siz nasıl isterseniz."

Adı bir yerden çok tanıdık geliyordu. Herhalde ünlü bir iş adamıdır çünkü adamın kıyafetleri görüntüsü lüks ve klasti.Bindigi arabası da öyle .

Bileğime sürdüğüm merhem ve aldığım buz bileğinin acısını azaltmıştı.
Elimi çantama attığımda anahtarımı almadığını fark ettim . Ben gerçekten tam bir gerizekaliydim.

Bu akşam olmazsa Ecelere giderdim. Telefonunla Ece yi aradım. Uzun süre çaldirdim ve açmadi. Daha sonra aklıma onun yurtdışına gideceği geldi. Yani bu gece sokakta kalmıştık. Kimseye güvenemezdim.

Telefonumu aldım ve galerime girdim. Ailemizin fotoğraflarına bakarken kalbim acıyordu . Gözümden akan yaşlar heryeri ıslatiyordu . Keşke hiçbir şey böyle olmasaydı . Saate baktığımda saat gecenin 11'i olmuştu. İt kopuğun kaynadığı saatler geliyordu.

Etrafı izlemeye devam ediyordum. Uykum gelmişti ama uyumayacaktim . Arkamdan bir ses bütün uykumu böldü.
"Neden hala buradasın?"

Evet arkadaşlar. Ben de bir Yağhaz fanıyım. Çok üzgünüm ki dizi final yapıyor. Böylece bitmemeliydi . Ben burada bu hikayeye başlamak istedim . O bitse bile ben Yağhaz ı burada yaşatacağım. Sizleri seviyorum . Lütfen beğenin ve yorum yapın.❤❤❤