အျပစ္​မဲ့ ခ်စ္​ျခင္​း

အပိုင္​း(၁)

ျမဴႏွင္​းမ်ား သိုင္​း​ေဝ​ေန​ေသာ ​​ေဆာင္​းရာသီ၏ မနက္​ခင္​းအခာသမယသည္​ လူသားတို႔အား အိမ္​မက္​ကမၻာတြင္​း တိုး၍ ရစ္​မူး​ေစသည္​။

လမ္​း​ေဘးတစ္​ဖက္​တစ္​ခ်က္​စီ႐ွိ သစ္​ပင္​မ်ားမွာလည္​း ႏွင္​​းစက္​​ေလး​ေတြ ခိုသီလို႔​ေန​ေလသည္​။ လမ္​း​ေဘးမီးတိုင္​မ်ားမွာလည္​း မနက္​ခင္​း မိုးမလင္​းတလင္​းအခ်ိန္​တြင္​ မွိတ္​တုတ္​မွိတ္​တုတ္​ လင္​း​ေန​ေပ​ေသးသည္​။

ယခုလိုအခ်ိန္​မ်ိဳးသည္​ လူတခ်ိဳ႕အတြက္​​ေတာ့ အလုပ္​လုပ္​ရန္​ျပင္​ဆင္​​ေနရသည္​့အခ်ိန္​ပင္​ျဖစ္​သည္​။ ​ေစ်းသည္​တို႔သည္​ ​ေဈ​ေရာင္​းရန္​ ၾကက္​ဖတြန္​သည္​့ အခ်ိန္​မွစ ျပင္​ဆင္​ရသည္​။ အိမ္​႐ွင္​မတို႔သည္​လည္​း သူမတို႔၏ သားသမီး ခင္​​ပြန္​းတို႔ စား​ေသာက္​ရန္​အတြက္​ ခ်က္​ျပဳတ္​ျပင္​ဆင္​ရသည္​။ ထိုသူမ်ားထဲတြင္​ သူတို႔မိသားစုလည္​း အပါအဝင္​ပင္​ျဖစ္​သည္​။

သူ......သူဆိုတာ တကၠသိုလ္​​ေက်ာင္​းသားတစ္​​ေယာက္​ျဖစ္​တဲ့ သ်ွားဆက္​ဦး။

သ်ွားဆက္​ဦး တ​​စ္​ေ​ယာက္​အိပ္​​ေနခ်ိန္​တြင္​ တရားသံတိုးတိုး​ေလးၾကားလိုက္​ရသျဖင္​့ အက်င္​့ရ​ေနၿပီျဖစ္​​ေသာမ်က္​လံုးတို႔က အလိုလိုဖြင့္​လိုက္​မိသည္​။ ထို႔​ေနာက္​ လူပါ အိပ္​ရာက ထလိုက္​ကာ အခန္​းတြင္​းမီးဖြင္​့၍ နံကပ္​နာရီကို တစ္​ခ်က္​ ​ေမာ့ၾကည္​့လိုက္​မိသည္​။ ထင္​သည္​့အတိုင္​း မနက္​​ေလးနာရီခြဲ။

ဤအခ်ိန္​သည္​ ​​​ေမ​ေမ ​ေကာက္​ညႇင္​း​ေပါင္​းထ​ေပါင္​းသည္​့အခ်ိန္​ျဖစ္​သည္​။ အ​ေမသည္​ အိပ္​ရာထသည္​ႏွင္​့ တရား​ေခြဖြင္​့တတ္​သည္​့ အက်င္​့႐ွိသည္​။ထိုတရားသံၾကားတိုင္​းလည္​း ကြၽန္​​ေတာ္​့မနက္​ခင္​းစတင္​ခ်ိန္​ျဖစ္​သည္​။ ထို႔​ေနာက္​ မ်က္​ႏွာသစ္​ရန္​ ​ေရခ်ိဳးခန္​းစီသို႔ဦးတည္​ရင္​း ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔မိသားစုအ​ေၾကာင္​း​ အ​ေတြး​​ေရာက္​သြား​​ေတာ့သည္​။

က်ြန္​​ေတာ္​​တို႔မိသားစုတြင္​ က်ြန္​​ေတာ္​သည္​ အႀကီးဆံုးသားျဖစ္​သည္​။ က်ြန္​​ေတာ့္​တြင္​ အ​ေဖ မ႐ွိ​ေတာ့ အ​ေမႏွင္​့ ညီ​ေလးတစ္​​ေယာက္​သာ႐ွိသည္​။ က်ြန္​​ေတာ္​ငယ္​စဥ္​က အ​ေဖသည္​ က်ြန္​​ေတာ့္ရဲ့စူပါဟီး႐ိုးႀကီးတစ္​​ေယာက္​ျဖစ္​ခဲ့ဖူးသည္​။ သို႔​ေသာ္​ ႏိုင္​ငံ့အတြက္​ အသက္​စြန္​႔ရန္​ အသင္​့ျဖစ္​​ေနရသည္​့ အ​​ေဖသည္​ ​​ေ႐ွ႕တန္​းတြင္​ က်ဆံုးခဲ့​ေလသည္​။ ထိုအခ်ိန္​တြင္​ ကြၽန္​​ေတာ့အသက္​ ၁၁ႏွစ္​သာ႐ွိ​ေသး၏။