Ako Si Elias

Chapter 1: The End

Ako si Elias, isa akong mayamang bata sunod sa luho lahat masusunod, Eh bakit ba? May Pera ako. Kaya kong bilhin ang lahat baka nga pati na ikaw.

Oo galit ako sa Mundo dahil ang ang Masaya kong pamilya ay onti-onting winawasak. Namatay ang papa ko, binaril siya Hindi man lang malaman kung sino ang gumawa. Pero ako ma hinala na kung sino, ang dati Naming driver dahil matapos kong isumbong siya na nalate ako dahil ang Tagal nya akong sunduin ay tinanggal siya sa kanyang trabaho.

"Wag po sir, mamumulubi po kami Nyan." pagmamakaawa ng driver saamin at lumuhod na para mag-makaawa.

"Ano naman ngayon, mamulubi na kayo ngayon na." Saad ko.

Bakit ba? Tanggapin na natin ang katotohanan, na meron lang dalawang klase ng buhay; kayong mga talunan at heto kami ang laging nasa nakatataas.

Makalipas ang ilang araw nabigla kami sa balita na natagpuan Patay ang Papa. Walang nakatulong saamin kahit labas kami ng labas ng pera.

"Ano pa ba ang gusto niyo? Yung magagamit nyo?" Tinanggal ko ang Relo ko. "Maganda diba? Sainyong-sainyo na yan. Basta gawin nyo trabaho nyo."

Handa kami mag labas ng pera na kahit na magkano Basta sa Papa ko para sa hustisya Niya.

Nagdaan ang Araw at sinabi ko na ang dati naming driver ang pumatay Kay Papa. "Kung ganoon Mister Ally, ikaw ay pinapatawan ng guilty!" Napuno ng Iyakan ang kailangan kampo, Pero para saakin isa lamang itong normal na araw Hindi ko alam parang Hindi ako satisfy sa ginawa ko, diba dapat Masaya ako? Halos maubos na kaya ang pera ko para maipakulong ko yan.

"Kriminal!" Sigaw ko. Ang hirap kasi ipakulong lumalaban pa.

"Walang puso." sigaw sakin ng Asawa nung Ally na yun na may karga pang bata na humigit limang taong gulang na.

"Itay..." Pahikbi hikbi pa ang bata. "Salbahe ka po." Sabi uli ng Bata.

Napahinto ako dahil doon at pinipilit na wag silang pansinin sinuot ko ang shades ko at tuluyan ng umalis.

Pag-kauwi. "Asan si mama?" Hiyaw ko sa malaki naming bahay na mala mansyon.

"Uhm, sir Hindi pa po umuuwi." Sabi ng isang katulong.

Nakakaasar galit narin ako Kay mama dahil halos Hindi ko na sya makasama lagi nalang siyang nasa trabaho at Hindi narin sya tumulong sa pag-lutas ng kaso.

Una palang ay Tutol na siya sa pag-papakulong Kay Ally. Hindi ko tuloy maiwasang isipin na konektado siya sa pag-patay. "Ano bang pinag-sasabi mo?" Sabi ni mama nang mag narinig ako sa na baka kalaguyo nya ang dati naming driver.

Pero sa totoo gumawa lang ang ng storya papansin lang.

Mamula-mula ang na ang pisngi ko dahil sa sampal na inabot ko.

"Tanggapin mo na wala na ang Papa mo at impossibleng makita," nag Simula nang tumulo ang lugar ni mama. "Makita ang Salarin, dahil liblib ang lugar na pinangyarihan ng krimen." Saad Niya. "At anak, alam mo naman na hindi magagawa iyon ni Ally diba!?" Dugtong Niya pa na dahilan para ako'y Napa igtad sa katotohanan.

"Napapadalas na ang pag-alis ko dito dahil ipinagpapatuloy ko ang ang kumpanya naten na balak ng agawin ng iba." Aniya pa.

Dumaan ang ilang taon at ako'y kasalukuyang nag-te-training para sa posisyon ng CEO, habang ang kriminal na si Ally ay nakalaya na rin, si mama ay onti onti naring tumatanda.