Jestem w szkole, właśnie szykuje się do powrotu do domu. Nie chce mi się jechać autobusem więc ide na piechote przez las, ide obserwując przyrode i wsłuchując się w to co ma mi do powiedzenia wiatr. Gdy dochodze do domu zastaje na stole kartke z wiadomością od rodziny ,, Elizo zostawiliśmy ci dom pod opieką wiedząc że go nie zdemolujesz ;). Obiad musisz zrobić z tych rzeczy, które zostawiliśmy,zapasy jedzenia są
na dwa tygodnie czyli czas, po którym powinniśmy wrócić do domu. Pamietaj o nas i o obowiązkach. Z tego co pamiętam nikt nie powinien cię odwuedzić.
Pozdrawiamy Rodzina :-* "
Zaczełam szykować obiad czyli makaron z sosem pomidorowo mięsnym wyszedł przepysznie pomimo braku pomocy ze strony jednej z sióstr. Po obiedzie i ,,pół godzinki dla słoninki" i spacer z psem.
Gdy poszłam na spacer, na początku kierowałam się drogą którą znam a następnie odbiłam wgłąb lasu, gdzie dotarłam do jaskini, przez którą jak się przeszło znajdowało się w zupełnie innym miejscu niż to co cię codziennie otacza. Zazwyczaj byłam tam z świadomością, że nikogo oprócz mnie i Łaszki (psa) nikogo nie ma. Ale od dłuższego czasu czuje się obserwowana i to chyba przez kogoś kogo nie znam. W miejscu gdzie się aktualnie znajduje jest mała polanka wśród skalistych ścian z jeziorkiem na środku polany. Usiadłam na trawie w pół cieniu i rozkoszowałam się bliskości z naturą i jej odgłosami oraz brakiem miastowego zgiełku. Którego nie znoszę. Gdy mi się zaczęło nudzić zdjęłam z siebie sukienkę i w stroju kąpielowym weszłam do wody i zanurzyłam się cała pływając pod powierzchnią wody... Byłam w mojej własnej przestrzeni, do której nikt oprócz mnie nie ma wstępu.
