Մթության քողի տակ պարփակված խավարում՝ մի աղոտ լույս էր նշմարվում: Մի ահռելի դղյակ գանգի տեսքով, որ ահ ու սարսափ էր սփռում շուրջ բոլորը: Իսկ ահա քար լռության մեջ հազիվ լսելի ձայնով' քայլում էր մի սարսափազդու ուրվական: Աչքերն էին նրա միայն փայլում՝ գիշերային երկնքում շողացող աստղերի պես: Ըմբոստ էր երևում, իսկ աջ ձեռքը թաքցնում էր սև բաճկոնի գրպանում: Մահվան վախով էր վարակում բոլորին միայն իր կերպարանքով: Իսկ հակառակ ուղղությամբ քայլում էր ճերմակ զգետը հագին մի աղջիկ: Նա անվախ էր ու ոչինչ չէր կարող վախեցնել նրան, անգամ յոթ գլխանի հրեշը: Նրանք կարծես հրեշտակ ու սատանա լինեին, որ ուր որ է բախվելու էին իրար և հայտնի չէր, թե այդ բախումից ինչ կառաջանար: Երկնքնի դռներն հանկարծ բացվեցին ու ներքև սահեցին ադամանդե կաթիլներն անձրևի: Շանթեց կայծակը երկնքում: Աղջիկը որոշեց ապաստանել Գանգ-ի գրկում: Վազ տվեց դեպի դա ու սքողվեց դրա տանիքի ներքո: Դղյակին կից կանգնած էր ուրվականը: Նա մոտեցավ աղջկան, բայց նա անգամ չճչաց: Նա նայեց ու մնաց լուռ, իսկ ուրվականը զարմանքից բերանը ջուր առավ, ապա ասաց.
-Մի՞թե դու ինձնից չես վախենում,-խռպոտ ձայնով արտաբերեց նա:
-Ե՞ս, ոչ, ինչու՞ պիտի վախենամ, դուք սարսափելի չեք:
Նա հանեց մասնատված ձեռքն ու ցույց տվեց նրան.
-Նույնիսկ հիմա՞:
-Նույնիսկ հիմա...
Նա ապշած էր, իսկ դեմքին, որ թաթախված էր սպիների մեջ՝ մի թույլ ժպիտ խաղաց: Կանգնած մնացին այնքան, որքան պահանջվեց: Անձրևի կտրվելուց հետո նա իր սև թիկնոցը գցեց աղջկա ուսերին ու ընդառաջ գնաց քամու ոռնոցին...
Վերջ
YOU ARE READING
Mysterious Stranger
Short StoryՄթություն, որ սքողում է ամեն անկյուն, տեսնես ի՞նչ է թաքցնում նա իր մեջ: Ի՞նչ կլինի, երբ մութն ու լույսը կամ չարն ու բարին հանդիպեն իրար: Կիմանաք պատմվածքը ընթերցելու դեպքում:
