A//N: this story is an 80% real story with a mix of 20% fiction . sana magustohan nyo and always leave a comment para ma change ko kung anu man yung mga mali ko . Thank you . leave a comment like my stories and i hope that you will be a fan . demmanding ba? sorry ha . Excited lang hehehe
Prolouge: Reminiscing the past wont hurt you , its the memories that follows . I was just living an ordinary life until... i reached my secondary years . gusto ko baguhin kung anu man ang nakasanayan ko , sa ibang salita ayaw ko ng boring na buhay , yung tipong walang kaibigan , walang makausap yung walang nakakakilala sayo ( except teachers XD) I want to change those thing in my high school life . Gusto ko lang mabago ang buhay ko di ko naman inaasahan na babago ito ng todo-todo.
A//n: leave a message guys , mag u-ud ako pag may nag message
Chapter 1:
A//N : maa ud nanga kahit walang nag message =,=
HaaaaaaaY! its my first day of college i hope that this day wont be like my firstday of highschool mapapakamot nalang ako pag naaalala ko yun. Pero sa totoo lang namiss ko silang lahat lalo na si~ " KyaaaaaaaaHhhhhh!!! NAKAKAINIS! NAALALA KO NA NAMAN SIYA! "
" Uhm , miss okay kalang?"
"o-oh" ang cute naman niya may glasses at ang firm parang geek type of guy , hehehe type ko yung mga ganyan eh
"sure ka parang may bumabagabag sayo eh?" cute Geek *_* * Brain Storm* sabay grin
"AHH! medyo masakit nga ang ulo ko , parang mahuhulog na nga ako eh , mahuhulog sayo " sana d nya narinig . umarte ako na parang mahihimatay ng bigla niya akong saluhin at ang lapit ng mga mukha namin OH MY GOSH I am sure namumula rin ako
" Naku! miss parang may lagnat ka ata eh" sabi ni cute na geek heheheparang gusto ko siyang tawaging cute na geek hehehe
" Ah pasensya na ha? may naalala lang , salamat pala ha sa pagsalo sa akin" Oh My God did I see him Smile I think Im gonna faint Hay~
" Naku miss okay kalang bang talaga ?"
" oo O-okay lang medyo nahilo lang salamat ulit hehehe "
" gusto mo bang samahan nakita sa clinic? "
" Naku Wag Nah! ang laking abala ko na ata sayo eh " with hand gesture pa na nagsasabing wag nah
" osige , sa susunod mag ingat ka dahil wala ako sa tabi mo para saluhin kah " A-anung sabi Nya? KYAAAAAAAAAAAAAAH! Mag no-nose bleed na atah ako KYAAAAAAAAAAAH!
tapos pumasok na siya sa gate hindi ko akalain na ganito ang magiging first day ko , KILIG MUCH~ hahaha XD pero d ko parin maiwasang maalala ang nakaraan ko d ko inakala na magbabago nito ng sobra-sobra ang ngayon . kung noon gusto kong baguhin ang magiging takbo ng buhay ko sa hinaharap , ngayon parang gusto kong bumalik sa nakaraan at baguhin ito. gusto ko syang makita ulit , mayakap ulit at ... at... at..... Masapak sa huling pagkakataon , nakakainis siya sobra iniwan niya ako na d ko man lang alam di man lang niya nalaman ang sagot ko , aanhin ko pa ang titolo na Math Queen kung di ko naman pala Makakasama ang aking Math King ....( Wag maging Emo viara d bagay sayo)
*Flashback*
Eto na , nasa labas na ako ng gate sa school , high school na ako kaya dapat maging independent na ako , sa lahat ng schools sa city namin itong school natoh ang pinaka na curious ako , dahil bilang isang dakilang loner noong elementary gusto ko namang maging exciting ang buhay ko , sabi nila may something na unique sa school nato na tanging students at faculty staff lang ang nakaka alam at bawal magkalat ng information ,pano ko nalaman ? kahit gaano pa sila kagaling magtago may mga tao talagang pinanganak na makakati ang dila , sabi pa nila kung makapasok ka sa school nato siguradong magbabago ang paningin mo sa buhay bukod sa pagiging trade and vocational school ito may isang interesting rule a ng school nato . At dahil don dito ko gustong mag aral , para ma bago ang nakasanayan kong buhay ayaw ko ng boring , loner at . at. ano pa ba ang ibang salita sa mapag isa? hahahaXD bsta papasok na ako but before that Let Me Take A Selfie * Click* tapos update sa facebook , twitter at Ig .
BINABASA MO ANG
Cupids Next Target book1 <√3 (The War )
Non-Fictionformer were starting the war ( we are rulers ) reminder!! this story is real and my story . so thats why so its kinda awkward yet fun for me reminiscing the past and comparing it to the future . this is only 80% real and 20 % fiction .... thanks for...