Chapter 4: Rewind from the Past

11 0 0
                                    

"Um...Luz iwan ko muna ang anak ko sayo busy pa kasi ako sa work" sabi ng mama ng PIP .....

Actually hindi pa sila mayaman noon ewan ko nga bakit muhkang mayaman na sila....

"a-ah ok para may kalaro din tong anak ko" sabi ng mama ko

"cge salamat talaga ha!" sabay sakay sa kotse

VROOOOOOOOOMMMMMM!!!!!!

"Cge, baby tabi na kayo ng anak ko :)"

And as we grow older naging close kami (English yun ha!)

-Nung Grade 1-

"Ahhhhhhh! please akin na ang baon koh!!!! HUHuhuh!!Akin nah!!" ako yun,noon

"Akin na to! hahahah!!!" sabi nung isang nagbubully

"Hoy! ibigay niyo na baon ni Yam!"sabi ni PIP

"huhuhuhu!sinugatan niya ako sa noo!huhuhu! t-tapos kinuha niya pa baon koh!!!" sabi ko

"HA?! ANO?!" sabi ni PIP "HOY ANO SUUNTUKAN NA LANG!!"

"Aba! naghahamon ata to ng away ha!?!"

"oh cge ba!"

 Nagpustahan pa ang mga classmates ko..haay naku!,.....

Nasuntok palang ng isang beses si PIP tumba agad, nakipaghamon pa! Dinala agad namin si PIP sa clinic at ako naman iyak lang ng iyak

"PIP? o-ok ka lang ba?"

"o-ok ,i-ikaw? yang sugat m-mo sa n-noo?"

"o-k na s-sorry talaga ha!"

"basta ikaw ok lang ha.hah.ha.ha" pilit na tawa nito

1 week later nalaman ang pangyayaring yon at nadentention agad ang bully na yun

kasabay nun unting unting nagkaroon ako ng balat sa noo

From that day, I promise to myself that I will never be one of those weak, I learn to be strong so I will never experience that incident again,....As the class ended in Grade 1, Im not the one who got scared, now,they are the one who got scared. (HAY! salamat at nakaenglish din ng maayos)

-Summer noon at nakabihis ng maayos at nakasuklay ng maayos ang buhok ng PIP, kumatoksa pintuan at mukhang seryoso

"u-uy PIP gawa tayo ng cookies gusto mo?"

"Sorry Yam, pero di pwede may importante akong sasabihin (, _ ,)"

Kinabahan ako unti... "h-huh? b-bakit?"

"aalis na kami patungung States" matabang niyang sabi 

"h-huh? b-bakit?"

"sorry talaga pero wala akong magawa I-i wanted t-o s-stayb- but its no use in trying"

"b-bakit kayo a-alis?" I started to cry (;-;) (T-T) (|~|)

"Sana wag mo ko kalimutan at sana magkita pa tayo ulit" naiyak na rin si PIP

Umiyak na siya at umiyak na rin ako tuloy tuloy

HInug niya ako, at kinuha na siya paalis....

lumabas ako sa bahay, umaandar na paaalis ang sasakyan, hinabol ng hinabol ko ito pero pinagsarhan lang ako ng bintana nito hanggang sa madapa na lang ako, di na ako makatayo, at kasabay ng pagiyak ko ang pagtulo ng ulan....................it was like a bad dream to rememeber, as i cry i feel its all slowmo i feel its black and white and i feel a happy song was gonna end replace by a sad song.....

"BABALIK KA PIP!!!!!!" ang tangi kong nasigaw habang palayo ito ng palayo sa akin

Nakita ako ni Mama at nagmadaling ipasok

binihisan, pinainom ng gamit at pinapatulog sa kama

"Ma bakit siya umalia?"

"wala tayong magagawa anak, its their life di natin pwedeng diktahan"

"pero ma bakit?"

"Shhhh...Wag ka nang umiyak tama na"

"huhuhuhuhu bakit?!"

"ay naku! paulit ulit!! unli! unli!! di makaintinidi! di makaintindi!"sabi ni mama "ganun talaga anak lahat ng bagay nagbabago o nawawala lahat mahirap tanggapin at unawain ngunit hindi naman natin itong kayang controllin, kaya kahit anong ibigay mong effort para ibalik ito sa huli magmumukha ka lang tanga kaya wag ipush!, someday everything will fall right off the place,someday everything will be good again. so for now why wait for the oppurtunity di ba?"

Di ko ba alam at unti unti agad  ako nakatulog naprang wala bang nangyari

I forgot si PIP or si Philip Quest Martinezeor in short PQ my best buddy when i was young

(naalala niya ata ako sa balat ng noo ko, malay ko bakit nakita niya yun eh nasa kasulok sulokan lang naman yun!?)

Cge fast forward na nga natin.........................

"UY! YAM! yam?"

"h-huh a-ay s-sory"

"anu bang iniisip mo?"

"nung iniwan mo koh"

"ayy..u-um s-sorry s----........."

"hindi! ok na deleted na yun tsaka wag mo na akong tawaging Yam sa school Y ha!"

"ok PQ na pala sa akin pero pwede mo pa rin akong tawaging PIP hahahaha....pq kasi alam mo na may kaparehas ako ng first name kaya yung 2 letters na lang ang kinuha" sabi niya "ay oo nga pala, na sa room3 ako building A"

"oo cge aalis na ako! nagmamadali pa pala ako!!"

"wait la----"

"CGE bYE!!"

dumiretso agad ako sa faculty at nilapag ang box, at bumalik kina I at A

"uy tagal mo naman ata!" tanong ni A

"ganun ba? cga pasok na kaya tayo?"

"huh di ka pa t-taposk-kumain d-di ba?"sabi ni I

"hindi ok na halika na! bilis"

"s-sabi mo eh!"

-after for som BORRINGG hours in class-

KRRINGGG!! UWIAN NAH!!!!!

pinili ko nalang mauna sa kanila at nagmadali pumunta sa bahay

"huh? agah mo ata?" sabi ni mama

"maaga ba? cge ma pasok na ako sa kwarto "

"ok"

Hinukay ko ang  kailalimanng kama ko at nakita ang teddy bear at nilapag sa study table ko

"hahaha ngayon bumalik ka na...tama nga pala talaga si mama 'someday everything will fall right off the place,someday everything will be good again'"

Naligo agad ako,nagbihis, at humiga sa kama...

"Haaaay! gaan ng feeling"

KInabukasan................................................

"Aira may tawag sayo!!!!" sigaw ni mama 

 ' anu ba yan umagang umagang nanggising agad!!'

Unexpected love?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon