🅵🅰🅺🅴 🅺🅸🅻🅻🅴🆁

/2/

Evet Yeni Bölüm Karşınızda ve tabi ki olaylar bir bir çözülecek. Size iyi okumalar diliyorum. ^-^

 -killersmom

***

Yatağımdan doğruldum. Kapının tarafa yöneldim ve kapıyı açtım. Herkesin kapısı salona bakıyordu. Açtığımda herkesin gözleri Jungkook'a bakıyordu. 

Elinde kanlı bir bıçak, kan elinden aşağı doğru akarak üstündekileri kirletiyordu. Jungkook yüz ifadesi bir garipti. İnanmazsınız ama psikopatça bir gülüşü vardı. Elinde bıçağı döndürmeye başladı. Bütün üylere bıçak doğrultu. Hanginizi öldüreyim diye soruyordu sanki. Sonra bana dönerek kaşlarını kaldırdı.

Ve o şekilde "Ne dersin ? Senden başlayalım mı?" dedi.

Bana doğru yaklaşınca kapıyı kapattım. Rüyamla alakası var mıydı? Gerçekten cinayet mi işlenecekti? Ama neden böyle bir şeyi Jungkook yapıyordu. Odamın diğer ucuna gittim ve duvara yaslandım. Jungkook hızlıca bana doğru yürüdü.Diğer üyelerde jungkook peşinden durdurmaya çalışıyorlardı onu ama bana varana kadar durduramadılar. Bıçağı tam rüyamdaki gibi böbrek tarafımdaydı ama bende biraz uzaktı junkook ve kahkaha attı. Sonra benden uzaklaştı ve dedi ki

"Şaka yaptım. Ne gerildiniz bu kadar? Gece gece rüyamda dedim ki acaba katil olsam nasıl olurdum. Merak ettim ve bir eşek şakası yaptım. Bıçakta sadece parmağımı fazla kesmişim hepsi bu."

Bende oradan atladım.

"Sen iyi misin? Benim ne kadar korktuğumun hatta bizim ne kadar korktuğumuzun farkında mısın? Delirdin mi sen? Sana bakıp bu ne yapıyor dedik?."

Jungkook itip kapıya yöneldim. Anahtarı alıp çıktım. Anlamıyordum bugünlere gerçekten garip garip şeyler oluyordu. Rüyam ve Junkook bu davranışları ben mi delice düşünüyordum yoksa gerçekten garip şeyler mi oluyordu. Kaldırımda yürürken karşıdan gelen arabanın yanlışlıkla kediyi ezdi ama hiç durmamıştı. Bende sağıma soluma bakarak kedinin yanına koştum. Elimle yerden kaldırdım kucağımda tutarak veteriner arayacaktım. Ama bu saate açık bir veteriner olacağını zannetmiyordum. Kendi köpeğim için gittiğim bir yer vardı. Orası da kesin kapalıdır bu saate. Kedi de benim rüyamdaki gibi çok rüya kaybediyordu. Kan gördükçe midem bulanıyor kafamı başka tarafa çeviriyordum. Kediyi kurtaramamıştım o da benim gibi dayanamadı güzelim. Hayvanlar çoğu insanlardan çok daha iyiydi. Elimde ki kediyi toprağa gömdüm ve bana yakın olan parkta ki salıncağa oturdum. 

Tam bu sırada yanıma bir kız oturdu. Sallanmaya başladı bana hiç bakmadan. Beni fark etmemiş miydi? Beni tanımadığını zannetmiyorum ama imza ya da fotoğraf istememişti ya da çığlık falan atmamıştı garip. Ben ona bakarken o bana hiç bakmıyordu. Sonra bir anda bana dönerek

"Nasılsın? Min Yoongi."  dedi.

Beni tanımıştı. Her şeyi bir kenara bırakıp sorusuna cevap verdim.

"İyiyim sen nasılsın?"

"Benim nasıl olduğum kimin umurundaki boş versene."

"Olmaz. Anlat dinlerim."

"Şu hayranlarınıza karşı bu kadar iyimser olmanız beni deli ediyor. Evet iyi bir şey ama ben sizin hayranınız değilim. "

"Ne fark eder sende bir insansın sonuçta."

"Öyle düşünüyorsan öyleyimdir her halde Min Yoongi."

"Yoongi diyebilirsin sadece çok resmi oluyor."

"Peki. Belki fazla ileri gidiyorum ama bu kadar benzini attıran şey ne senin."

*Yoongi her şey anlatır gördüğü rüyayı bu gece yaşadığı şeyleri bir şekilde bu kıza güvenmiştir.