Het is half 8 en de wekker gaat.
Het is net weekend geweest en ik baal nu vreselijk dat ik weer naar school moet.
Ik kijk naar buiten.. Het regent, Maar dat ben ik wel gewend.. Als het buiten niet regent, regent het wel op mijn wangen.
Ik zal me maar eens gaan omkleden.
Het is inmiddels kwart over 8, ik ben klaar met alles en moet dus naar school.
Nog even een kus op mijn moeders wang en op naar school.
Ik kom het schoolplein op en ik loop direct door naar binnen om mijn tas aan de kapstok te hangen.
Ik hang mijn tas op de kapstok, maar als ik weer weg wil staan jasmijn, Laura en sterre midden in het gangpad bij de kapstokken. Terwijl ik er probeer weg te komen, zegt jasmijn op een sarcastische toon: wat heb je weer mooie kleren aan, en ze beginnen te lachen. Terwijl ik naar buiten loop worden er nog meer dingen gezegd zoals anorexia patiënt, muis en levend skelet. De woorden die er gezegd worden, doen me erg veel pijn, maar omdat ik nog de hele dag moet volhouden doe ik net alsof het me niets doet.
Buiten ga ik op het bankje zitten. Ik kijk naar alle kinderen die aan het spelen zijn, maar zelf doe ik nergens aan mee.
Dan gaat de bel. Er vormt zich een rij voor de deur. Iedereen moet naar de klas.
We hebben vandaag een rekentoets, maar eerst beginnen we met het verhaal uit de bijbel.
Ik luister goed naar het verhaal en trek me niets aan van de anderen.
Na een kwartier luisteren naar het bijbelverhaal moesten we toch echt de rekentoets gaan maken.
Het was een tafeltoets, iedereen kreeg een briefje met de tafels en dan moest je zoveel mogelijk antwoorden opschrijven binnen een minuut.
Ik weet van mezelf dat dit niet mijn sterkste kant was.
Toen we 5 keer 1 minuut de tafels hadden opgeschreven moesten we het briefje op het uiteinde van je tafel neerleggen.
Iedereen legde dus gewoon het briefje op het uiteinde van de tafel. Maar toen ik even in mijn la keek en weer terug op mijn tafel keek was het briefje weg.
Laura had mijn briefje. Ze keek me met een gemene blik aan en scheurde mijn briefje in allemaal stukken, en legde de stukjes terug op mijn tafel. Toen de meester alleen de briefjes van ons groepje nog op hoefde te halen zei jasmijn tegen de meester: meester, muis.. Uhh.. Rosa heeft haar briefje helemaal in stukken gescheurd.
De meester werd kwaad op mij, ik werd er uit gestuurd.
Op de gang moest ik 100 keer opschrijven dat ik geen toetsen mag verscheuren.
Op dit soort momenten denk ik 'waarom ben ik zo verlegen?' 'Waarom kom ik niet voor mezelf op?' . Ik wou dat ik anders was. Net zoals de rest. Niet het pispaaltje die niks durft te zeggen.
Na 60 keer opgeschreven te hebben dat ik geen toetsen mag verscheuren roept de meester me naar binnen en zegt dat het tijd is voor pauze. Ik mag 5 minuten wat eten en moet dan verder met het schrijven van mijn strafwerk. Ik mag niet naar buiten, maar dit vind ik niet heel erg. Ik hoef niet toe te kijken hoe anderen plezier hebben terwijl ik alleen ben.
Na een hele ochtend strafregels te hebben geschreven is het zover. 12 uur, middag pauze. Even weg van school.
Ik pak mijn jas en tas en ga zo snel mogelijk naar huis.
-hallo mensen-
Dit is het begin van mijn verhaal.
Ik zal morgen weer verder schrijven
Liefs Yvonne
