Blue's Sweet Revenge

2

Kabanata 2
ALEXANDRA's  POV

I can hear them. Loud and clear, pero hindi ko maibukas ang mga bibig ko para sabihin sa kanila na magiging maayos din ang lahat. Gusto ko sanang hawakan ang pisngi nila at punasan ang mga luha nila and tell them that everything's gonna be alright, kaya lang di ko maigalaw ang katawan ko. Kahit ang mga kamay ko.

Ano bang nangyayari?

"Why it is happening to her? My baby don't deserve this." I can hear my dad crying. Naiiyak din tuloy ako marinig syang umiiyak.

Hush dad...

"Dad, tama na po, makakasama po sa inyo yan. Pinapaimbestigahan ko na ang nangyari." I can hear my Kuya.

Ano ba ang nangyayari?

"May lead na ba kung sino ang gumawa nito?" Basag ang boses ni daddy. Tanda na umiiyak sya. Naiiyak din tuloy ako sa naririnig ko.

Ayaw ko silang malungkot. Bakit ba kasi hindi ako makagalaw? I want to move! I want to hug my dad!

Dad! Dad! Daaaadddd!!!!

"AAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHH"

*panting*

Nightmares again. Kelan nyo ba ako papatahimikin?!

"Hey! What happened?"

"Blake!" Mabilis akong niyakap ni Blake to calm me. I don't know what to do kung walang Blake sa tabi ko.

"Hey, Nanaginip ka na naman ba ng masama?" Tumango ako at mas sumiksik sa kanya.

"haist! Come let me hug you hanggang makatulog ka." Hindi na ako umangal ng yakapin nya ako ng mahigpit. I feel safe.

"Ma'am , Sir is there any problem?" Nakaramdam ako ng hiya ng lapitan kami ng stewardess. We are on our way to Manila.

"I apologize, on behalf of my girlfriend. She had a nightmare. I'm sorry. It will not happen again." Apologetic sabi ni Blake sa babae. Nakangiting umalis sya ng humingi ako ng pasensya.

"I don't know what to do kung wala ka." Humilig ako sa kanya at yumakap. He is my comfort zone. And I know sooner or later I need to get our of my comfort zone at hindi ko alam kung papaano magsisimula.

"It's okay babe. Sleep now I know you're tired."

Ngumit ako at yumakap sa kanya. And before I doze off may narinig pa akong sinabi nya. Hindi lang ako sure kung ano.

Sleeptight, my love. Mahal kita.

>>>>>>>>>

"Welcome home Alexandra Blue..." bulong ko sa hangin.

It's been awhile.

"Welcome home to us, babe." Blake said ang kissed my temple.

"Hold my hand, babe. Maraming paparazzi, nalaman yata nila ang pagdating natin. Ganto talaga kapag gwapo hindi maitatago." Umiling iling pa sya sa akin na para bang napakalaki ng problema nya.

Crazy.

"Nakakainis naman sila. How can I surprise Kuya kung nandyaan sila. I want to surprise him pa naman!" naiinis na nagpapadyak ako.

"Baby, look at you makikilala ka pa ba nyan kung ang itsura mo ganyan?" natatawang sabi nya.

Sumimangot ako. Tala gang pinagpala tawanan nya pa ako.