♢one♢

237 19 5
                                    


İngiltere'den Kore'ye gitmek için bir uçağa bindim. Nedense koskoca uçakta sadece 5 kişi vardı. Hava çok soğuk ve sisliydi. Sabahtan beridir ayaktaydım ve ayaklarım çok ağrıyordu. En azından 10-15 dk oturabilsem dinlenirim belki diye düşündüm. Kendi koltuk numarama geçtim, oturdum. Sanki ayaklarım dünyanın yükünü taşıyormuşçasına hem ağrıyordu hem acıyordu. Öyle rahatladım ki, ayaklarımı yerden çekip arkaya doğru kıvırdım daha rahat ettim. Soğuğu hissetmiyordum bile. Uçak hareketetti.

~

4 saat sonra falan Kore'ye gelmiştim, hayallerimin şehrine.

~

Sonunda bir seminer buldum ve oraya girdim. 500 kişi bir seminerdeydi. Birden konuşmacı durdu ve bir gurup çalışması yapmaya karar verdi. Herkeze bir balon vererek paylaştı. Herkez gazlı kalemle balona adını yazmalıydı. Sonra bütün balonlar toplandı bir odaya kapatıldı.
Katılımcılar odaya alındı ve 5 dk içerisinde kendi isimleri yazılam balonu bulmaları söylendi. Herkez deli gibi kendi adını aramaya başladı, insanlar çarpıştılar birbirlerini ittiler, tamamen bir kaos ortamı oluştu. 5 dk'nın sonunda kimse kendi balonunu bulamamıştı. Konuşmacı bu sefer herkezin bir balon almasını ve üzerinde adı yazan kişiye o balonu vermesini söyledi. Bi kaç dk içerisinde herkez kendi balonuna kavuşmuştu. Balonu bana veren kişi çok muhteşem ve yakışıklıydı, ama nedense egoistin tekine benziyor. Tesadüfe bakın benim elimdeki balonda onunmuş. Gülümsedim ve teşekkür ettim ardından birbirimizden uzaklaştık. Sanırım çocuğun ismi "Kim Taehyung" du. Ben o çocuğu düşünmeden duramazken konuşmacı konuşmaya başladı:
"Yaşamımızda bunu arıyoruz. Herkez deli gibi mutluluģunu arıyor ve nerede olduğunu bilmiyor. Bizim mutluluģumuz başkalarının mutluluğunda gizlidir. Onlara mutluluk verin, sizinki size gelir ve insanların yaşam amacıda budur......mutluluğun peşinden gitmek."
Konuşmacı cidden çok haklıydı ve bu sözler benim için çok anlamlıydı..

Oy verin..
Please...
🙏🙏🙏

♤Hayal Miydi, Gerçek Miydi? (KTH) ✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin