♤Hayal Miydi, Gerçek Miydi? (KTH) ✔

♢two♢

~

En sonunda evime geldim, anahtarı çıkartıp kapı deliğine soktum ve çevirdim, kapı açılmıştı. Merdivenlerden yukarı doğru çıktım, nihayet kapının önüne gelmiştim, evim büyük bir gökdelen ve ben 7.katında oturuyorum. Asansör var ama benimde asansör korkum var, bu yüzden merdivenlerden çıkmak zorundayım. Harika, hep bir karşı komşum olmasını isterdim. Umarım iyi biridir. Bu yerde yeniyim ve beni iyi biri olarak tanımalarını istiyorum. Eve girdim ve kurabiye türü şyler hazırlamaya başladım.

~

Nihayet işim bitmişti ve şimdi bunu karşı komşums götürebilirdim. Kapıyı çaldım ve kapıyı açan kişi, aman tanrım bu seminerdeki kişi Kim Taehyung! Kendi şansımın farkına daha yeni vardım. Gülümsedim,
"Merhaba ben buraya yeni taşındım ve sizin beni iyi biri olarak görmeniz için size kurabiye pişirdim."

İlk önce gülümsedi, ardındanda,
"Demek bana kurabiye yaptın tatlı kız, dur bi dk ben seni tanıyormuyum?"

"E-Evet sanırım, seminerde birbirimizin balonlarını vermiştik.."
"Ha evet hatırladım, ama şunu bilki ben senin bildiğin o iyi yürekli komşulardan değilim. Şimdi buradan uzaklaşırmısın?!"

Tabağı aldı ve kapıyı yüzüme çarptı. Oysaki ben onu iyibiri sanmıştım.

~

Koltukta uyuya kalmışım, lanet her yerim ağrıyo. Telefonumu aldım ve saate baktım, saat 17.30. O kadar fazla uyumamışım herhalde, alttarafı 2 saat. Kalktım ve odama doğru ilerledim. Dolabımı açtım içinden siyah bir elbise aldım ve giydim. Mutfağa doğru ilerledim kendime birşeyler hazırladım. Mutfakta bir pencere vardı ama ben bu pencereden dışarı bakmamıştım, hatta daha yeni görüyorum(?) Pencereden baktığımdı birinin beni izlediğini gördüm ve bu kişi Taehyung'tu. Arkamı döndüm umursamaz bir şekilde, ama sanki bir güç beni ona diğru çekiyordu. Ben bu adama aşık olamam değil mi? Yok be ne aşık olması, saçmalıyorum hemde baya bi. Yemeklerim ve benzeri eşyalarım hazırdı. Karnım çok acıkmıştı, yemekleri bir çırpıda bitirmek istiyordum.

~

Yemekler bitmişti şimdi gidebilirdim. Nereyemu gidicem, ilk önce Tae'den tabağımı alıcam ve ardındanda güzel bir bara gidicem. Barları seviyorum, eğlenceli oluyorlar. Anahtarımı ve üstümede bir ceket aldıktan sonra ayakkabılarımı giymeye başladım. Bağcıklarımı bağlarken kapı açıldı. Umrumda dahi değildi kendileri. Ayakkabılarımı giydim ve Taehyung'un yanına yaklaştım,
"Tabağım?"
"Tabağın mı? He o iğrenç olan kurabiyelerini koyduğun tabak mı?"

"Ah, o kurabiyeler hiçte iğrenç değildi..! Ama saygı duyuyorum beğenmemiş olabilirsin. Neyse şimdi tabağımı verebilirmisin?!"

"Ohow, hanım efendi sakin olun getiriyorum değerli tabağınızı."

Tabağımı getirmesini bekliyordum. Eminimki 5 dk olmuştur ben bekleyeli. Sonunda geldi,

"Sonunda getirebildin tabağımı..!"

"Evet, en azından getirdiğime şükret, hiç getirmeyedebilirdim..!"

Göz devirerek evime girdim ve tabağı mutfağa bıraktım. Evden çıktım ve kapıyı kilitledim. Kapıdan çıktığım an kolumdan biri beni tuttu ve kendine çevirdi,
"Hey sen nereye gidiyorsun?"

"Sanane benim nereye gittiğimden? Annemmisin babammısın?!"

"Tamam, tamam sakin ol lütfen, sadece bir soruydu."

"Şimdi beni bırakta gideyim.."

Beni bıraktığında hızlı adımlarla aşağı indim...