Heaven Or Hell [Hiatus]

(1)

ယခင္​ ။

အိမ္​ဆိုတာ ငါမသိဘူး ။ မိသားစုဆိုတာ ငါမသိဘူး ။ ငါ့နာမည္​​ေတာင္​ ငါမသိဘူး ။ ငါက က​ေလးပဲရွိ​ေသးတယ္လို႔​ေတာ့ ငါသိတယ္​ ။

အခ်ိန္​အားတိုင္​း အ​ေရာင္​အ​ေသြးစံုစုံ ​ေတာင္​လိုပံုပင္​​ေနတဲ့ အမႈိက္​ပံုႀကီးထဲ​ ငါ​ေခါင္​းထိုးအိပ္​တယ္​ ။ ၾကာလာ​ေတာ့ မစင္​ထက္​ဆိုးတဲ့အနံ႔​ေတြ ငါ့ကိုယ္​​မွာဆြဲလာတယ္​ ။ အဲဒါမို႔ လူ​ေတြက ငါ့ကိုဆို​ေရွာင္​လာၾကတာ​ ။

​ေခြး​ေတြနဲ႔အစာလုစားရတာ နားခ်င္​ၿပီ ။ ​ေခြးစာလာ​ေက်ြးတဲ့လူ​ေတြက ငါ့ကိုအုတ္​ခဲ​ေတြနဲ႔ ပစ္​ၾကတယ္​ ။ တျခား ငါလို႔က​ေလး​ေတြက လူႀကီးတစ္​သိုက္​နဲ႔ပါသြားၾကၿပီး ​ေကာင္​း​ေကာင္​းစားရတယ္​ ။ ​ေတာင္​းစားတဲ့အလုပ္​လို႔​ေျပာ​ေတာ့ ငါလည္​း ဒီလူႀကီး​ေတြဆီသြားလိုက္​တယ္​ ။ ဒါမဲ့ လူႀကီး​ေတြက ငါ့မ်က္​လံုးကို​နႈိက္​ထုတ္တာမ်ိဳး ဒါမွမဟုတ္​ ​ေျခက်ိဳး လက္​က်ိဳး တစ္​ခုခုျဖစ္​​ေအာင္​ လုပ္​ခ်င္​ၾကတယ္​ ။ ဒါမွ ​ေတာင္​းစားတဲ့အခါပိုက္​ဆံရမွာတဲ့ ။

တျခားက​ေလးရဲ႕ မ်က္​လံုး​ေတြ​ေဖာက္​ထုတ္​​ေနတုန္​း ငါ​ေသြးရူး​ေသြးတန္​းထြက္​​ေျပးမိတယ္​ ။ လူႀကီး​ေတြက ငါတစ္​​ေယာက္​​ေလ်ာ့သြားလို႔ ဘာမွမျဖစ္​တဲ့ပံုပဲ ။ ငါ့​ေနာက္​ကိုဆက္​မလိုက္​ၾက​ေတာ့ဘူး ။

ဗိုက္​ဆ​ာ​​ေန​ေပမဲ့ ငါ့မ်က္​လံုး​ေတြကို ငါသ​ေဘာက်တယ္​ ။ ညဘက္​ကို​ေၾကာက္​တယ္​ ။ ငါမျမင္​ရ​ေတာ့ရင္​ ငါ့ကိုျခင္​​ေတြကိုက္​ၾကမွာ ။ ဆာ​ေလာင္​လာတဲ့အခါ မိန္​းမႀကီး​ေတြအဝတ္​လာ​ေလ်ွာ္​​​ေနက် ျမစ္​ထဲက​ေရ​ေတြကိုပဲ နတ္​သုဒၶာလို အငမ္​းမရ​ေသာက္​တယ္​ ။

အဝတ​္​​ေတြကစိမ္​့ထြက္​လာတဲ့ ဆပ္​ျပာရည္​​နဲ႔ ရွားရွားပါးပါး ငါ​ေရခ်ိဳးတတ္​တယ္​ ။ ဘာသာ​ေရးပြဲ​ေတြလုပ္​ရင္​ ဒီျမစ္​မွာ လူႀကီးသူ​ေကာင္​း​ေတြက ​ေခါင္​း​ေလ်ွာ္​ၾကတယ္​ ။ ဆာ​ေလာင္​​​ေနတဲ့ ဟင္​းလင္​းျပင္​ ဗိုက္​နဲ႔ ​ေလ်ွာက္​သြားတဲ့အခါ ငါ​​့ဒူး​ေတြက ငါ့ကိုမထိန္​းႏုိင္​ေတာ့ဘူး ။ ဘုံးခနဲ ဘိုင္​းခနဲ လဲလဲက်သြားတာ မ်ား​လာ​ေတာ့ ငါမခံႏုိင္​​ေတာ့ဘူး ။ ဗိုက္​ဆာ​ေန​ေပမဲ့ စားစရာမရွိတဲ့အတြက္​ ငါလည္​းဘာမွလုပ္​လို႔မရဘူး ။