Overlevenden van de Elementen

1. Waar zijn we?

Yara:

Een zeurende pijn aan mijn achterhoofd haalt me ruw uit mijn slaap.mompel ik droog en kom langzaam overeind. Mijn ogen worden groot als ik een groot, inktzwart oppervlak om me heen zie.

Ik word gewekt door een zeurende pijn aan mijn achterhoofd. 'Au.' mompel ik droog en wrijf zachtjes over de plek.

Ik ga langzaam rechtop zitten en ik zie dat ik samen met Fyra in een bootje lig! "Fyra, wakker worden!" roep ik. Fyra kreunt en vraagt: "Wat... waar zijn we?" "Geen idee, Fyra." zeg ik zacht. Naast me zie ik nog een bootje waarin Kaia, Sylvia en Era in liggen. Kaia en Era worden wakker en Era maakt Sylvia wakker. "YARA! WAAR ZIJN WE?!!" roept Kaia verward. "GEEN IDEE!" roep ik terug. "Meiden, wie is dat?" vraagt Fyra opeens. We kijken naar de oever en zien een gedaante. "We moeten weg hier!" roept Sylvia die wakker geworden is. "MAAR ER ZIJN GEEN PEDDELS!" roepen Kaia en ik in koor. "DAN ZWEMMEN WE!" schreeuwt Fyra opperend en duik het water in. "FYRA!" schreeuw ik en ik duik er samen met Kaia achteraan. Ik kom boven water en zie Fyra nergens meer. Ik duik weer onder water en zie dat ze buiten westen is. Ik trek haar omhoog bij haar pols en schreeuw: "KAIA! HELP! ZE IS BEWUSTELOOS!" Ik zie dat Sylvia en Era inmiddels ook het water in gekomen zijn en ik geef Fyra aan Kaia, want zij is de enige die kan redding zwemmen. Opeens trekt een sterke stroming me omlaag. Ik schop met mijn benen en haal me open aan een scherpe steen. Ik probeer om omhoog te zwemmen, maar ik kom niet omhoog. Ik krijg geen lucht meer en alles wordt wazig. Naast me hoor ik iemand in het water duiken. Ik kan me niet meer bewegen, niets zien, alleen nog voelen en horen. Net als ik denk dat ik flauw ga vallen, pakt iemand me bij mijn pols en trekt me omhoog. Ik hap naar lucht en hoest alles bij elkaar. Ik zie nog net twee felblauwe ogen en dan wordt alles zwart. Ik verdrink in een diepe duisternis, steeds dieper en dieper en dieper...