GROWING UP | Harold

-2-

''Ashley !! uyanmalısın geç kaldık''

Kahretsin, geç kalmaktan nefret ediyorum ,ve bu cümleyi duymaktan da. Gözümü yarım açabildiğimden Harry'yi bulanık görüyordum .

''Umarım şaka yapmıyorsundur '' diyerek doğruldum ve de gözümü gerçekten açamıyordum.

''Yapmıyorum,acele etmelisin aşağıda seni bekliyor olacağım ''

hızlıca odadan çıktı . Telefonu elime alıp saate baktığımda geç kalmadığımızı ve başımdan aşağı karasular indiğini hissettim .

''Aptal herif , saat daha yedi ! . Seni öldüreceğim Harold ''

Bağırabildiğim kadar bağırdım fakat sesim boğuk çıkıyordu, uykumun bölünmesinden nefret ediyordum .Bu saatten sonra geri yatamazdım acele etmeme gerekte yoktu. O yüzden kalkıp banyoya yöneldim .

Dışarısı dün'e göre güneşliydi. Bu yüzden banyodan sonra saçlarımı kurulamaya gerek duymadım .

Aşağı Harry'yi mahvetmeye iniyordum 

''Geliyorum budala kaçsan iyi edersin ''

Merdivenin son basamağına basarken onu bilgisayar başında ciddi bir surat ifadesiyle gördüm .

''Ne halt ediyorsun ?'' 

''Kayıt işlemlerini tamamlıyorum ''

'' Dur bir dakika , X factor' e mi ? ''

'' Hayır moda akademisine ''

"Ciddi olamazsın harold!"

Tanrım! bu çocuk beni delirtecek . Neden önceliği kendine vermiyor ?Tanıştığımız zaman da böyleydi. Sahi biz nasıl mı tanıştık ? Orta okulda tanışmıştık ama lise' ye kadar beraberliğimiz devam etti.

Şöyle izah edeyim ;

***************************************

-2004-EYLÜL

Heyecanlıydım . Okulun ilk günüydü holmes chapel'a yeni taşındık ve bu sebeple yeni okula başlamak zorunda kaldım.

sınıfa girdiğimde çok utanıyordum. Geldiğim kasabada ki okuldan daha büyük bir okuldu burası . Çok fazla insan vardı. 

Gözümün kestirdiği ilk boş sıraya oturdum. Fakat o sıra boş değilmiş .

'' Burası bana ait izinsizce oturamazsın '' diyen çocuk gözleriyle beni iyice utandırmıştı . İri ve sınıfın kabadayılarından gibi duruyordu .Çantamı hızlıca alıp ona bulaşmadan kalktım . Çevreden bir kaç kişinin bana güldüğünü farkettim . Gözlerim dolmuştu fakat yapacak bir şeyim yoktu 

Arka sıradan bir çocuk 

''Hey buraya oturabilirsin ''diyerek kalkıp kendi yerini bana vermişti .Gülümsedi 

Daha da utanmıştım . Bu yaptığı büyük bir incelikti. 

*****************************************

İşte yaptığı bu incelikle başlamıştı arkadaşlığımız .

'' Ciddiyim oldu bile , haftaya manchester' a gidiyoruz '' dedi işini bitirmiş bilgisayardan kafasını kaldırırken.

Başında dikilen ben ise :

''Sahi mi ? Bu delice , inanamıyorum ,  ne giyeceğim ? hangi tasarımlarımı götürmeliyim ?''

''Sakin olmalısın Ash . Seni kabul edecekler , kimse seni kabul etmeyecek kadar ahmak değildir. ''

Bunu söylediği için, içim nedensizce hoş olmuştu. Harry her zaman bana kendimi özel hissettirirdi .