Hoofdstuk 1

9 0 0
                                    

Pov Skylar

Ik ben net wakker en ik hoor al geschreeuw op de gang van Levi: "Skylar opstaan het is zes uur."
Levi is mijn oudste broer en gaat altijd om 6 uur 's ochtends rennen.
Levi is 20 en zit al op de universiteit.
Elke keer als hij gaat rennen schreeuwt hij even voor mijn deur zodat ik weet dat hij weg gaat.

Elke ochtend weer.
Behalve in het weekend dan is het pas om 9 uur 's ochtends omdat hij dan wilt uitslapen.
Heel af en toe sluip ik dan om 6 uur 's ochtends naar zijn kamer en gooi ik een emmer met ijskoud water over zijn hoofd en dan begin ik te schreeuwen en zeg ik dat het maandag ochtend is.
Als hij dat hoort dan springt hij uit bed en kleed zich snel om.
Dan sta ik daar altijd lachend naast zijn bed en dan beseft hij pas dat het zaterdag is en hij voor niks uit bed is gesprongen.

Nu ik toch wakker ben ga ik maar even douchen denk ik.
Ik heb nog 2.5 uur voordat de les begint.
Ik loop naar mijn kast en ik pak even een setje met kleding om aan te trekken nadat ik klaar ben met douchen.
Het is een zwart kort broekje met een wit nasa shirtje en mijn zwarte nikes (zie foto).
ik pak een handdoek en ik loop naar de badkamer.
ik zet douche aan en laat mij maar eventjes genieten.

 ik zet douche aan en laat mij maar eventjes genieten

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Na een kwartier ben ik klaar met douchen.
ik stap de douche uit en trek mijn kleding aan.
Ik droog mijn haar en borstel het.
Ik doe mijn golvend blonde haren in een staart, ik doe mijn bril op en loop naar beneden.
Wanneer ik beneden kom zie ik Laurens mijn andere broer Tv kijken terwijl hij op zijn telefoon aan het spelen is.
Laurens is 19 en zit nog steeds bij ons op school.
Dat komt omdat hij bleef zitten vorig jaar.

Laurens kijkt op van zijn telefoon en kijkt mij even aan en zegt dan: "Goedemorgen zusje."
ik glimlach naar hem en zeg: "Jij ook goeiemorgen."
Kan hij nou nooit is zonder electronica leven?
Echt iedereen is verslaafd in mijn familie.
Ze kunnen niet zonder.

Ik loop naar de keuken en open de koelkast.
uhmm wat zal ik eens als ontbijt nemen? laat ik maar wat aardbeien en frambozen met wat yoghurt nemen.
ik pak een bakje en doe daar alles in.
Als ik naar boven wil lopen komt sam de keuken in lopen en geeuwt even.
Ik loop door zonder iets tegen hem te zeggen.
Sam zegt dan geïrriteerd: "Krijg ik geen goeiemorgen van mijn kleine zusje?"
Ik antwoord: "We zijn een tweeling zo klein ben ik nou ook weer niet. Dus nee je krijgt geen goeiemorgen van je zus."
Ik loop door zonder nog terug te kijken.

Nadat ik mijn eten heb opgegeten pak ik mijn tas in om naar school te gaan.
Vandaag heb ik: natuurkunde, scheikunde, biologie,wiskunde en gym.
Ik pak al mijn boeken bij elkaar en stop ze in de tas.
Als alles erin zit rits ik mijn tas dicht en zet die naast de deur.
Ik ga even aan mijn bureau zitten en open mijn laptop.
Als mijn laptop is opgestart kijk ik of dat ik nog nieuwe berichtjes heb en dan ga ik naar Wattpad om te beginnen met een nieuw hoofdstuk van mijn boek.
Om 7:45 gaat mijn timer.
Ik zet de timer uit, pak mijn telefoon, ik doe mijn sokken en schoenen aan en pak mijn tas.
Ik loop de deur uit en pak mijn fiets.
Bij mijn fiets aangekomen doe ik mijn tas op mijn rug en mijn gymtas achterop.
En nu ga ik op weg naar school. (Ik moet nu ook naar school toe toen ik dit schreef😂)

Aangekomen op school doe ik mijn capuchon op en loop ik de school binnen.
Ik loop door de gangen tot dat ik word gestopt door Sam zijn vriend.
Volgens mij heet hij Nathan?
Nathan duwt mij naar achteren en zijn vriend steekt zijn voet uit.
Daardoor viel ik hard op de grond.
Iedereen kwam om ons heen staan en begon mij uit te lachen.
Ik keek neer en zei niks.
Nathan zei boos: "Jij vieze vuile slet! Probeer je mij nou te ontlopen?"
Ik schudde mijn hoofd maar hij geloofde er niks van.
Toen zei hij weer: "Misschien moet ik je maar eens een lesje leren om mij niet te ontlopen."
Ik schudde mijn hoofd hevig van nee maar hij zag het niet en zei: "Kom na school naar het basketbal veld."
De bel ging en ik was op weg naar de les.

Nadat mijn schooldag beëindigt was liep ik naar mijn kluisje.
Ik stopte al mijn boeken en gymspullen in mijn kluisje.

Ik ben onderweg naar het basketbal veld.
Wanneer ik aan kom lopen zie ik al een hele groep met mensen staan die op mij aan het wachten zijn.
Ik loop het veld op en de groep maakt een gangetje voor mij om er langs te komen.
Wanneer ik in het midden van de cirkel ben zie ik Nathan staan.
Ik denk bij mezelf: oh nee wat gaat hij me nu weer aan doen.
Ik ben niet meer bang voor hem maar ik ben wel bang voor de verwondingen die bij mij overblijven.
Nathan zegt: "Zo zo, jij hebt lef. Dat je hier nog durft te komen."
Ik zei tegen hem: "Ik ben niet bang voor jou."
Nathan lachte gemeen en zei: "Weet je het zeker?"
Hij sloeg me hard met zijn vuist in mijn gezicht en schopte mij heel hard in mijn buik.
Ik buig snel voor over door de schop in mijn buik.
Hij zag het als een zwakte en stak heel snel beide zijn ellebogen in mijn rug.
Ik viel neer en Nathan schopte mij nog heel vaak in mijn gezicht en in mijn buik.
Iedereen juichte voor Nathan en waren aan het klappen en joelen van plezier.
Nathan was bijna klaar.
Hij zei: "Sta op en kijk me recht in de ogen en zeg dat jij niet bang bent voor mij."
Ik probeerde op te staan.
De eerste poging mislukte maar de tweede poging lukte net aan.
Ik stond recht op en keek hem recht aan in de ogen.
En ik zei: "Ik. Ben. Niet. Bang. Voor. J....jou."
Hij sloeg me super hard met zijn vuist tegen mijn wang.
Ik viel neer op de grond en Nathan ging boven op mij zitten.
Hij sloeg keer op keer op keer met zijn vuisten in mijn gezicht.
Hij stond op veegde het bloed van zijn knokkels en liep weg.
De rest van de groep mensen liepen ook weg en lieten mij alleen en gewond op de grond liggen.

Eerste hoofdstuk😍🤗🎉🎉
Ik heb gewoon 1130 woorden.

zie jullie de volgende keer.

Welcome to my life. (Dutch)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu