Prologue

7 2 0
                                    

Masarap ang maging bata noon dahil wala kang iniisip na problema kundi ang maglaro at ang maging masaya ..

Leina:Naglalaro kami palagi noon ni Julian ng tagu- taguan kaso ako ang laging taya at sya naman ang hirap hanapin pag nagtago , talent nya na ata yun hihihi

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Leina:
Naglalaro kami palagi noon ni Julian ng tagu- taguan kaso ako ang laging taya at sya naman ang hirap hanapin pag nagtago , talent nya na ata yun hihihi.

Kung saan-saan ko sya hinanap noom nandun lang pala siya sa loob ng drum ni aleng teni hahahaha.

ang sarap tumawa kapag kasama sya at hanggang sa noong malaki na kame at nag aaral pa.

Pumapasok kami noon sa parehong paaralan , parehas kaming grade 10 at magkaklase din kame .

Pero di ako nagsasawa na kasama sya eh love ko sya correction bilang kababatang kaibigan.

Sabay din kaming umuwi at minsan kalokohan din namin ang mag gala . Basta wala nakong masabe about my highschool life dahil masarap talaga syang kasama.

Julian:

Kamusta na kaya si leina? Ano na kaya ang buhay nya ngayon siguro panget parin sya hahaha di kase nagsusuklay ng buhok yun he he pero namimiss ko na sya. Matagal narin naming di nagkikita simula nung dalhin na sya ng tunay nyang magulang sa state.

Leina:

Kamusta na kaya si Julian , miss na miss ko na sya naaalala nya pa kaya ako ? Mahabang taon narin ng umalis ako dahil kinuha ako ng mga magulang ko para magaral dito sa state. Saan na kaya sya nakatira ngayon ilang buwan nalang at uuwi narin ako sa pilipinas namimiss ko narin si Lola.

Published _

Until the EndTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon