Bahar ve Eylül bebekliklerinden beri yetimhanede büyümüş iki genç kızdır. 17 yaşlarına kadar hep birbirlerine tutunmuş ve birbirlerinin ailesi olmuşlardır. Ve şimdi önlerine sunulan yepyeni bir hayata alışabilecekler midir?
Bugün büyük gündü. Okulların açılacağı gün. Okulda serbest giyim olduğu için istediğimizi giyiniyorduk. Başarılı bir eğitim yılı diliyordum kendime. Sabah 7 de kalkıp duş aldım. Okul saat 10 da başlıyordu. Saçlarımı kuruttuktan baya bir uğraşarak saçlarımı böyle yaptım. Sonuç baya iyiydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ardından üzerime şunları giyip genelde okulda taktiğin gözlüğümü taktım. Gözlüğüm iyi bir markaydı. Nergis Hanımın doğum günü hediyesi. Gözlerim fazla bozuk olmasa da yinede ağrı yapıyordu ve uzağı biraz da olsa bulanık görüyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sonra kanken çantama defterlerimi ve kalemlerimi koydum. Telefonumu şortumun cebine sokuşturup kulaklığım ve şarj aletimide çantama yerleştirdim. Ardından o sıralar okuduğum kitabı da ekledim. Makyaj masama oturup parlatıcımı ve güneş kremimi sürdüm. Parlatıcımıda çantaya attıktan sonra kahvaltıya indim. Herkes gelmişti. Ece her zamanki gibi çok şıktı. Sarı uçları dantelli şortu , göbeği açık pudra pembe t-shirtü ve üzerine giydiği beyaz kot ceketiyle çok havalıydı.
Ece : Günaydın Bahar.
Eylülün yanına oturdum. Oda en az benim kadar heyecanlıydı. Saçını örmüştü ve siyah bir kot ile ince askılı salaş bir bluz giymişdi. Bana neşe ile gülümsedi.
