Lucy

Prolog

6:00

Budzę się.

Nie chcę wracać do tego świata. 

Mam ochotę zamknąć się w pokoju i zasnąć. Na zawsze.

Mimo braku chęci wstaję. 

Zakładam czarną, zwiewną sukienkę. Do tego czarne kabaretki. 

Paznokcie też mam czarne.

Idę na śniadanie. Chciałabym, aby jedzenie też było czarne. Czarny świat jedynie by mi odpowiadał. 

7:20

Muszę tam wrócić. Nikogo nie obchodzi to, że nie chcę. Każą ci się tam włóczyć przez wiele kolejnych lat. Mam dość ludzi wokół. Chciałabym odejść, ale każdy staje mi na przeszkodzie. Chcę to zakończyć. Najlepiej to od razu zakończyć swoje życie.

Nie mam przyjaciół. Z nikim się nie komunikuję. Chcę to jakoś przeżyć, ale nie potrafię.

Pewnego dnia poznam kogoś, komu będzie na mnie zależało. 

Wierzę w to, do cholery.