Lemon Boy [Park Jimin]

1~메모리?|Memories?

Merhaba!❤🤗
En baştan başlayacağız.😋
🌟Bölüm şarkısı; Serendipity🌟
İyi okumalar~📖
ㅡ

'İsim shin jiyoo
Ölüm saati 03.45
Ölüm nedeni kan kaybı.'

Doktor son dediklerinden sonra aile bireylerinin yanına gitti. Bacağına yapışan küçük kız ona dolu gözleriyle bakıyordu. Doktor boğazını temizleyerek aile bireylerine döndü.

'Elimizden geleni yaptık ama hasta buraya getirelene kadar fazlasıyla kan kaybetmişti bütün uğraşlarımıza rağmen hastayı kaybettik.'

Küçük kızın gözündeki son umut ışığı karanlığa çekilirken gözündeki damlalar ile yere çömeldi.Adam feryad etti sevdiği kadın'ı almışlardı elinden adam son kez bağırırken dizlerinin üstüne çöktü.Ellerini yüzüne gömdü gözünü açmak istemedi çünkü biliyordu artık onun biriciği yoktu.

•°•

Küçük kız elindeki oyuncak bebeğe son bir bakış atıp merdivenlerden inmeye başladı.Artık annesi burada değildi buna inanmak istemiyordu.Annesi bir yerden gelsin 'fındığım hadi oyun oynayalım.' desin istiyordu ama olmayacaktı.

Babası aşağıda kızını bekliyordu.Kızı gelince saçını okşadı ve elini tuttu. Cenaze merasimi bu gündü  küçük kız daha 4 yaşında yetim kalmıştı.Babası ile kilise'ye gittiler.

•°•

Cenaze merasimi bitmişti şimdi evdelerinde oturuyorlardı.Kız çekinerek babasına yaklaştı küçük ellerini babasının bacağına koyarak konuştu.

'Babacığım bana hikaye anlatır mısın?'

Babasından cevap gelmeyince bir kez daha dürterek sorusunu yineledi. Cevap alamayacağını anlayınca üzgün bir şekilde merdivenleri tırmanarak odasına gitti.Üstüne pijamısını geçirerek yatağa geçti.

Gök gürültüsü ile yerinden sıçradı hemen elindeki oyuncağa sarıldı gözlerini sımsıkı kapatarak uyumayı diledi.Tekrar gelen gök gürültüsü ile ağlamaya başladı.Uzun bir süre ağladıktan sonra yorgunluk ile gözlerini yumdu.

•°•

Küçük kız artık 6 yaşındaydı.Babası onu psikolog'a getirmişti.

'Dr. Psikolog eun kwooji'
Yazısına boş bakışlar atarken içeriden çıkan çocuk ve annesi'ne imrenek baktı.Belki annesi burda olsaydı daha iyi olurdu.

'Shin ji hae içeri geliniz.'

Küçük kız adını duyunca ayağa kalkarak içeri girdi.Kısa saçlı gözlüklü kadın ona gülümsedi.

Seansları bitince kız babasının yanına gitti.Babası kızına beklemesini söyledi  ve doktorun yanına gitti.Doktor hemen konuşmaya başladı.

'Kızınızın şuanlık önemli bir durumu yok yinede seanslara devam edelim. sosyofobi başlangıcı olabilir.'

Adam kafasını sallayarak bir dahaki randevu gününü alarak kızının yanına gitti.Eve giderken kızına bir dondurma alarak mutlu etmeye çalıştı.

•°•

Kız artık 18 yaşındaydı.Psikolog'a gidiyor ilaç'ta kullanıyordu panik atağı ve sosyofobisi vardı.Hayali ise şarkı söylemekti bu yüzden sosyofobisini yenmeye çalışıyordu ya.

Çok istediği konservatuar'a gelmişti burası hayali için ilk adımdı.Elindeki çantayı sıkarak içeri girdi.

Sınav iyi geçmişti.Alınıp alınmayacağı  bilinmiyordu hemen kendine bir çilekli süt almıştı.Annesi olmadığından beri bazı alışkanlıkları onda kalmıştı bazı korkularda eklenmişti.Mesela yağmurdan korkardı hemde çok.

•°•

Bir hafta sonra okuldan haber geldi. Alınmıştı hayali için ilk adımı atmıştı. Macerası burada başlayacaktı.Kader çarkı dönmüş karar verilmişti.Artık yeni bir yaşam onu bekliyordu.

Babasına bu haberi verdiğinde babası ise ona evleneceğini ve başka yere taşınacaklarından bahsetti.Kız isyan etti burda kalmak için yalvardı.Babası mecbur kabul etti.

Kızına bir ev tuttu.Güzelce dekor edildi.Pembe ve sarı'dan oluşuyordu. Kız bu renklere aşıktı.Artık kızı daha zorlu bir yaşam bekliyordu son destekçisi de gitmişti.Yapayalnız kalmıştı.Kader çarkı adaletli değildi bir mutluluğun yanına üzüntü vermişti.

•°•

'Hayalim gerçekleşiyor ama sen yoksun anne nerdesin?'

Kız annesinin mezarının başında ağlamaya başladı.Zamanı geri almak istedi.Çocukluğunda takılı kalmak.

ㅡ
Kızımızın bir bölümü.♥️

Oylamayı ve yorum atmayı unutmayın!🤗😋🙇‍♀️

Bölümü nasıl buldunuz?

Görüşmek dileğiyle size bol bol öpücükler...💜😗

~selenophilia🌼