က်ယ္ဝန္းလွတဲ့ျခံဝန္းႀကီးထဲကိုေတာက္ေျပာင္လွတဲ့အနက္ေရာင္ကားတစ္စီးဟာဝင္လာခဲ့တယ္...အဲ့ဒီကားအနက္ေရာင္ေပၚကေန..အသက္၂၁ႏွစ္အရြယ္ေလာက္႐ွိတဲ့ေခ်ာေမာၿပီးစမတ္က်တဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဆင္းလာခဲ့တယ္
Men-ျပန္လာပါၿပီလား...သူေဌးေလး
သူဆင္းလာတာတဲ့တစ္ၿပိဳင္နက္အိမ္ထဲကသူေတြအကုန္လံုးဟာထြက္ႀကိဳၾကရတယ္..
တစ္ေယာက္ေသာသူကလြဲရင္ေပါ့....ဧည့္ခန္းမွာထိုင္ေနရင္းနဲ႔သူ႔ကေလးကိုမေတြ႔လို႔ေမးလိုက္တယ္...
Boy- ကေလးေရာ...
Man -အခန္းထဲမွာပါ
Boy-မနက္စာဘာစားလဲ....
Man- အခန္းထဲကထြက္မလာပါဘူးသူေဌးေလး
Boy-မနက္စာျပင္ထားလိုက္...ကေလးစားဖို႔...
Man-nae
သူကေတာ့ေျပာၿပီးတာနဲ႔သူ႔ကေလး႐ွိတဲ့အခန္းထဲကိုတက္သြားလိုက္တယ္
သူသိလိုက္ပါၿပီမနက္ကကိစၥေၾကာင့္သူ႔ကေလးစိတ္ဆိုးေနၿပီဆိုတာ....
တနဂၤေႏြ ေန႔သူေက်ာင္းပိတ္တုန္းေလးအိပ္ပါေစဆိုၿပီးမႏိႈးပဲနဲ႔ကုမၸဏီမွာကိစၥ႐ွိလို႔ခဏသြားမိတဲကိစၥနဲ႔ေလ....
Byun baekhyunဆိုတာသူ႔ကေလးနဲ႔ပတ္သတ္ရင္ဘာမဆိုသိေနတတ္တဲ့လူစားမ်ိဳး
အေသးအဖြဲကအစစိတ္ပူတတ္တဲ့လူစားမ်ိဳး
သူအခုအရမ္းစိတ္ပူေနတယ္တိုတာအခန္းထဲမွာစိတ္ဆိုးေနတဲ့ေကာင္ေလးကသိပါ့မလား..အခန္းေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့သူအသံမေပးပဲနဲ႔အခန္းထဲကိုဝင္သြားလိုက္တယ္....
ၿပီးေတာ့...
"ကေလး.....ကေလး..."
ဆိုၿပီးျပတင္းေပါက္အျပင္ကိုေငးေနတဲ့သူ႔ရဲ႕ကေလးေလးကိုေခၚလိုက္ေပမယ့္သူ႔ကေလးကလွည့္၍ပင္မၾကည့္....
သူ႔ကေလးအနားသြားၿပီးခါးေလးကိုဖက္ကာနားနားကိုကပ္ၿပီးတိုးလ်စြာေျပာလိုက္တယ္...
YOU ARE READING
Into Your World
Fanfictionတစ္ဆင့္ခ်င္းဆီ....ေျဖးေျဖးေလးဝင္ခဲ့မယ္ေလ.... ေလာလြန္းတာလဲမေကာင္းဘူး...ကိုကေတာ့ေျဖးေျဖးမွန္မွန္နဲ႔ကေလးရဲ႕ႏွလံုးသားထဲဝင္လာခဲ့မယ္.. ကေလးကကိုယ့္ဆီလာစရာမလိုပါဘူး...ကိုပဲကေလးဆီအေရာက္လာခဲ့မယ္.....