Wanted: LOVE

Wanted 1

A/N: Watch out! Mature Content.

"Love? Will you be my girlfriend?"  Ask the only man I loved while on his knees.

Tears seems endless. Hindi ko mapigilang hindi umiyak. Naiiyak talaga ako. This is my dream. I know. I'm young. So young. I'm just 16 and in my fourth year. But alam ko ang pinagkaibahan ng mahal o nagmamahalan. Halos lahat ng students sa school ay inaabangan ang magiging sagot ko.

Sa covered court. Rose petals all around. My classmates holding a piece of card board saying: W I L L Y O U B E M Y G I R L F R I E N D ?

It's like a fantasy. So sureal.

"Yes. Yes Diego!" Sagot ko. Sumilay ang malapad na ngiti sa labi niya. Ang kaninang kinakabahang mukha ay napalitan ng saya. Kaagad siyang tumayo at niyakap ako. Umiiyak ako sa saya. Nagpalakpakan at naghiyawan ang mga students sa paligid ko.

"Whooo! Kami na! Yes!"  Habang yakap ay nagtatatalon siya sa saya.

This day is the happiest.

○ ○ ○

Umabot kami ng dalawang taon. He's been sweet and caring and loving. We're legal. 'Yon kasi ang gusto niya. Ayaw niyang nagtatago. And my parents seems so pleased to his principles. He's already in a first year college while I'm still in my last year in senior. Now, I'm readying myself for our third anniversary. Maghahanda ako at su-surpresahin siya.

I texted him to meet me sa covered court ng school ko. Yes. The place where he asked me to be his girlfriend.

Sabi ng iba, parang tinadhana talaga kami. Of course, like normal couples we also had been to fights. I get jealous and he gets jealous . Pero napag-uusapan naman. I'm so happy. Pumuslit ako sa school para ihanda ang canddle light dinner namin. Mabuti na lang walang guwardiyang nag-iikot.

I texted him, asking his location. But he never replied. Kaya nag-antay pa ako. Madilim sa covered court at tanging kandila lang ang naririto. Hindi ko alam na nakatulugan ko na ang pag-aantay.

Nagising ako sa kaluskos at mabibigat na paghinga. Sobrang bigat na parang nakakarinig na ako ng ungol. Wait what? May nagmimilagro dito sa covered court? Hell!

Tumayo ako at sinundan ang ingay. Sa locker room nagmumula. Mabibigat ang paghinga ko dahil baka mamaya may multo pala dito. I don't want to acknowledge such thinking before. Habang papalapit ako mas lalo lamang nitong napatunayan ang hinala ko.

Holy shit! May nagminilagro nga ngayon! I took my phone out in my pocket at tinignan ang oras. It's quarter to 8 na. And still, no message from Diego.

Iiwan at aalis na lang sana ako ng nakaisip ako ng kalokohan. Hihihi! Alam ko masama ang nasaisip ko but it will be pay off. Lalo na kapag nakita ko ang reaksyon ng dalawang nasa loob ng locker room. I turned on my flashlight sa phone at itinapat ko sa mukha ko. 'Yong tipong pangmultuhan. Bwahaha!

Milagro pala, ah? I just hope that they used something protecting. I turn the knob and it's not lock. Dahan-dahan kong binuksan ang pinto and it made a creepy sound.

"T-teka. . .*ha* *ha* may tao ata." Rinig kong pabulong na sabi ng babae. Hinihingal pa ito. Pagod? Ganern?

"Shhh. . . Maririnig tayo." Sabi ng lalaki.