BERİL
Sabah doktora gitmek için erken kalktım artık insanların o korkan gözlerine bakmak istemiyordum artık onları istemiyordum İSTEMİYORUM! artık herkesle anlaşabilmek istiyordum yine kendi kendime konuştum ah şu bana yön veren içimdeki insanı takmak istemiyorum olmuyor mu? yani bir kere de kendim hayatıma yön versem,şu an konuşuyor evet, BERNA bana göre içimdeki kötü insan o konuşuyor şu an netleşiyor sesi
-Oraya gitmemelisin. Dedi ama bu sefer onu dinlemeyeceğim ve bu sefer kendim hayatıma yön vereceğim.Onu kafamdan atmaya çalışıyordum ki DENİZ seslendi oda içimdeki iyi insan o bana destek olması gerekirken oda aynı şeyi söylüyordu:
-Oraya gitmemelisin.İnanamıyorum! Deniz bile bana karşı çıktı aslında onlara bu adları ben vermemiştim kendileri bana söylediler.Her neyse ben onları aklımdan attım ve giyinmeye başladım bu sırada da ZÜMRE yani bizim üçüncü ama benimle birlikte dört oluyoruz aramızda işte en sessiz olur kendisi ama zamanı gelince kendini çok güzel belli eder ama bazen de çok sessiz olur kendisi her zaman beni savundu ama bu konuda da beni savunacağına emin değilim çünkü yanımda dediğim herkes bana ihanet etti ama ben hayattan kendimi koparmadım çünkü kendimde eminim artık iyileşip herkesten uzak yaşayacağım onlar bana gelecek benden onları affetmemi isteyecekler ama ben onları asla ama asla affetmeyeceğim ben bunları düşüne düşüne zaman gelmişti hemen üstüme ince bir hırka aldım ve çıktım.Yine yalnız hastaneye gittim yolda garip bakışlara mağruz kaldım ama umursamadım ve doktorumun yanına yine sessizce yürüdüm ve yürüdüm...
